Η απάντηση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας που αναφέρεται στην Ερώτηση μας σχετικά με τις διακοπές ρεύματος στη Νάξο και τα διασυνδεδεμένα νησιά, δεν αφήνει καμμιά αμφιβολία ότι τα προβλήματα διακοπών του ηλεκτρικού ρεύματος εντός των νησιών, θα συνεχιστούν παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις. Όταν δε υπάρχουν επιπτώσεις απώλειας ζωής όπως αυτή του ηλικιωμένου στην Κωμιακή, τότε τα πράγματα γίνονται τουλάχιστον εφιαλτικά.

Η απάντηση του ΥΠΕΝ ουσιαστικά μας μεταβιβάζει το σχετικό έγγραφο του ΔΕΔΔΗΕ που εκδόθηκε με ημερομηνία 24/9 ενώ το διαβιβαστικό του υπουργείου στάλθηκε με καθυστέρηση στις 6/11/20. Δεν είχε προσέξει δηλαδή ούτε το ίδιο το υπουργείο ότι οι αναφερόμενες συμβάσεις του ελάχιστου προσωπικού που είχε προσληφθεί, είχαν ήδη λήξει από τις 30/10.

Και μόνο αυτό το στοιχείο αποδεικνύει τα ελλιπέστατα μέτρα που λαμβάνονται για τη συντήρηση του δικτύου και μάλιστα σε συνθήκες ιδιαίτερα αντίξοες, όπως αυτές των νησιωτικών περιοχών.

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Το έγγραφο δεν αναφέρει ουδόλως ποιες από τις ανάγκες των υπηρεσιών και τις αντίστοιχες οργανικές θέσεις στα νησιά – ιδιαίτερα στη Νάξο και στην Πάρο – έχουν καλυφθεί και με τι σχέση εργασίας ;;; Δεν μας λέει βεβαίως ότι τα ελάχιστα προσλαμβανόμενα άτομα (δύο στην Πάρο και δύο στη Νάξο) είναι οχταμηνίτες, που σημαίνει τις περισσότερες φορές, να χρειάζονται ειδικής εκπαίδευσης για να αντεπεξέλθουν στο δύσκολο του εναερίτη, αλλά και πάλι δεν επαρκούν.

Βεβαίως μας διαβεβαιώνει ότι με τη νέα διοίκηση του ΔΕΔΔΗΕ θα προσληφθεί το απαραίτητο μόνιμο προσωπικό, έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν οι μακροπρόθεσμες ανάγκες σε διαρκή συντήρηση και καθαρισμό του δικτύου.

Και το αμέσως επόμενο ερώτημα, που αφορά τη γενικότερη πολιτική του ΥΠΕΝ: Πώς μπορεί να διασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία του ΔΕΔΔΗΕ, δηλαδή του διαχειριστή του συστήματος του δικτύου μεταφοράς της ενέργειας μέσης και χαμηλής τάσης, ιδιαίτερα στα νησιά, όταν ο αρμόδιος υπουργός, όταν ο κ. Χατζηδάκης έχει ήδη εξαγγείλει την έναρξη της ιδιωτικοποίησης του ΔΕΔΔΗΕ από αρχές Δεκεμβρίου; Όταν μάλιστα ιδιωτικοποιείται το δίκτυο μιας κερδοφόρας επιχείρησης, που αποτελεί ένα από τα πολυτιμότερα στοιχεία της δημόσιας ενεργειακής πολιτικής.