Ο Παναγιώτης Κουτσουράκης του Νικολάου και της Ειρήνης, γεννήθηκε το 1921, από γονείς που ήταν πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Ασκούσε το επάγγελμα του υποδηματοποιού. Αδέρφια του ήταν οι Κωνσταντίνος, Θωμάς, Αντώνιος και Χρήστος. Την περίοδο της κατοχής, έλαβε μέρος στα γεγονότα που συνέβησαν στη Μυστική Βάση της Αντιπάρου.

Μετά την πρώτη δίκη των συλληφθέντων για την υπόθεση Αντιπάρου και μετά από περαιτέρω έρευνα από τον Πάολο Μπροάτο, ο Κουτσουράκης συνελήφθη το Μάιο του 1943 από τους Ιταλούς. Υπεβλήθη σε ανάκριση στην Πάρο και στη Σύρο και στη συνέχεια οδηγήθηκε στις φυλακές Καλλιθέας, για να παραπεμφθεί στο στρατοδικείο στις 2/7/1943 ως κατηγορούμενος για κατασκοπεία, απόκρυψη και φυγάδευση αξιωματικών των συμμάχων, με αριθμό παραπομπής 576/1943. Καταδικάστηκε από το στρατοδικείο σε τριακονταετή φυλάκιση στις 12/7/1943. Μετεφέρθη στις φυλακές Αβέρωφ στις 3/8/1943 και στη συνέχεια στο στρατόπεδο Χαϊδαρίου. Με την κατάρρευση της Ιταλίας, οι Γερμανοί τον κράτησαν ως όμηρο και τον μετέφεραν στις 25 Μαΐου 1944 στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Μπραουνσβάϊχ, Νόιενγκαμμε, Φλόσενμπεργκ, κ.α. Στα οποία, κατά τη διάρκεια της λειτουργίας τους υπολογίζεται ότι περισσότεροι από τους μισούς κρατούμενους τους απεβίωσαν λόγω των απάνθρωπων συνθηκών που επικρατούσαν σ’ αυτά.

Κατάφερε να επιζήσει κάτω από απάνθρωπες συνθήκες, με κακουχίες, φριχτά μαρτύρια και σκληρή εργασία στα πολεμικά εργοστάσια των Γερμανών.  Όταν πλησίαζαν τα Ρωσικά στρατεύματα στο Βερολίνο, οι Γερμανοί τον οδήγησαν στο παρακείμενο δάσος, από όπου τον περιμάζωσαν οι Ρώσοι πριν τον ελευθερώσουν. Ο άτυχος όμως Παναγιώτης εξουθενωμένος και εξαντλημένος από την καλπάζουσα φυματίωση που είχε προσβληθεί πέθανε στις 12 Μαΐου 1945. Το πτώμα του το έθαψαν οι Ρώσοι στο δάσος Φυρστενβάλτε. 

Το Ελληνικό Κράτος αναγνώρισε, ότι υπηρέτησε στον αγώνα της Εθνικής Αντίστασης ως μέλος της ΕΟΠΔ Πάρου από 20/9/1941 και ως μεμονωμένος αγωνιστής μέχρι του θανάτου του, και επέδωσε σύνταξη στη μητέρα του 935 δρχ. στις 1/12/1972.

πηγές: Συγγενείς του

Η οδός του ξεκινάει από την οδό «Ευβοιού», έως την οδό «Αριστοτέλη».

Χριστόδουλος Μαούνης

Μέλος της Επιτροπής Ονοματοδοσίας Παροικιάς