Εις τη Μέση Ανατολή τεράστια υπήρξε η προσφορά του με την ανασυγκρότηση της διαλαλημένης επαναστατημένης ένδοξης 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας μετά την καταστολή του κινήματος. Κατόρθωσε με υπεράνθρωπες προσπάθειες να αναπτερώσει το ηθικό των ανδρών και να τους επιβάλει πειθαρχία με τις μεγάλες διοικητικές του αρετές, που στηρίζονταν πάντοτε στο συνδυασμό αυστηρής πειθαρχίας αλλά και στοργικής μαζί συμπεριφοράς και ανθρωπιάς προς τους άνδρες του με αποτέλεσμα μεγάλη ψυχική επαφή και αγαθά αποτελέσματα για το καλό της Πατρίδος.

Η ανασυγκροτημένη πλέον 3η Ορεινή Ταξιαρχία θαυματούργησε στην Ιταλία, στις ένδοξες μάχες του Ρίμινι – Ρουβίκωνος, όπου ο Ι. Καραβίας ως διοικητής του 1ου Τάγματος, ανδραγάθησε μαζί με άλλους γενναίους συναδέλφους του διοικητές Ταγμάτων και με τη βοήθεια των Συμμαχικών Δυνάμεων κατατρόπωσαν τους Γερμανούς στο εχθρικό Ιταλικό έδαφος.

Ο Ιωάννης Καραβίας ενεπλάκη και στον εμφύλιο πόλεμο ως αξιωματικός του ελληνικού στρατού και πολέμησε στα Δεκεμβριανά, ως Διοικητής Ταξιαρχίας στα βουνά της Πελοποννήσου και εν συνεχεία κατά διαταγή του Αρχιστρατήγου Αλ. Παπάγου, μετακινήθηκε στη Ρούμελη.

Για την πολεμική του δεκαετή δράση προτάθηκε επανειλημμένος για προαγωγή επ’ ανδραγαθία (εκτός από τη μάχη της Πίνδου και για τη μάχη του Ρίμινι κ.α.), αλλά πολλές πικρίες του δημιούργησε η ζηλοφθονία ορισμένων συναδέλφων του. Πάντως ανέβηκε στα ανώτατα στρατιωτικά αξιώματα, έλαβε πολλές τιμητικές διακρίσεις, παράσημα, μετάλλια, κλπ και από τους Συμμάχους συμπολεμιστές του και επάξια απολάμβανε του σεβασμού και της εκτιμήσεως όλων. Τέλος, εν καιρώ ειρήνης, προσέφερε μεγάλες υπηρεσίες στον Στρατό, ως εκπαιδευτής και ως Διοικητής της Σχολής Ευελπίδων, Κέντρων Εκπαιδεύσεως, Μεραρχιών, κλπ.

Πηγή: «Φωνή της Πάρου», τευχ. 318/1978)

Η οδός του ξεκινάει από την οδό «Λοχαγού Γ. Γράβαρη», όπου και η οικία του, έως την οδό «Αλεξάνδρου Μαύρου».

Χριστόδουλος Μαούνης

Μέλος της Επιτροπής Ονοματοδοσίας Παροικίας