Η επανάσταση του 1821 είναι η κορυφαία στιγμή στην ιστορία του νεώτερου ελληνικού έθνους. Η επανάσταση γέννησε εκατοντάδες ήρωες που κατά βάση προέρχονταν από τη φτωχή και καταπιεσμένη κοινωνία. Πάνω απ’ όλα όμως είχαμε δεκάδες παρουσίες μεγάλων αγωνιστών που προσέφεραν τα μέγιστα στον αγώνα.

Αν δεν είχε γράψει ο μέγιστος Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος την «ιστορία του ελληνικού έθνους», τα γεγονότα της εποχής θα παρουσιάζονταν αποκλειστικά από τους «καλαμαράδες» στο Φανάρι ή θα παρουσιαζόταν το Βυζάντιο ως ένα εκφυλισμένο κράτος, όπως παρουσιαζόταν δηλαδή, έως τη στιγμή που πήρε την πένα του ο Παπαρρηγόπουλος και αποκατάστησε την ιστορική συνέχεια του ελληνικού έθνους.

Οι μύθοι για την επανάσταση ξεκινούν από την επέτειο... Καταρχάς, οι Μανιάτες οπλαρχηγοί συνεννοήθηκαν να κινηθούν οπλισμένοι κατά των Τούρκων στις 17 Μαρτίου στην Αρεόπολη (εκκλησία των Ταξιαρχών) και στις 23 Μαρτίου κατέλαβαν την Καλαμάτα. Ο θρύλος ότι η επανάσταση κηρύχτηκε στις 25 Μαρτίου στην Αγία Λαύρα, απεικονίζεται μόνο στον διάσημο πίνακα του Θεόδωρου Βρυζάκη… Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Παλαιών Πατρών, Γερμανός, δεν γράφει ούτε λέξη γι’ αυτό στα απομνημονεύματά του! Ο μοναδικός από τους απομνημονευματογράφους της επανάστασης που το αναφέρει είναι ο Κανέλλος Δεληγιάννης, που το έγραψε αρκετά χρόνια αργότερα και οι ιστορικοί υποστηρίζουν ότι συνέδεσε την Αγία Λαύρα λόγω του ότι ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα του!

Η αλήθεια είναι σύμφωνα με τον αγωνιστή του 1821 Μιχαήλ Οικονόμου, ότι στις 25 Μαρτίου έγινε ύψωση της σημαίας σε όλη την Πελοπόννησο! Ο κατά τα άλλα αγωνιστής ιεράρχης και Φιλικός, Παλαιών Πατρών, Γερμανός, τέλεσε δοξολογία στις 17 Μαρτίου για την εορτή του Αγ. Αλεξίου στην Αγ. Λαύρα και όρκισε τους κοτζαμπάσηδες που βρίσκονταν εκεί.

Πριν και κατά τη διάρκεια της επανάστασης «φαγώθηκαν» πολλά χρήματα από πρόσωπα που σήμερα «λιβανίζουμε» ως ήρωες της επανάστασης. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Πατριάρχης Τιμόθεος ο Β’ το 1613 απεύθυνε αφορισμό στους παριανούς άρχοντες διότι καταχράστηκαν μέρος των «δοσιμάτων» των κατοίκων του νησιού.

Οι μύθοι για την επανάσταση του 1821 δε σταματούν και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι ακριβώς έγινε τότε. Ο φιλελληνισμός(;) π.χ. του Λόρδου Βύρωνα, για τον οποίον ο Μαυροκορδάτος γράφει στα απομνημονεύματά του: «Δηλοποιείται ότι ελήφθησαν παρά του εκλαμπρότατου Λόρδου Βύρωνος δάνεια τάλιρα της Ισπανίας 3.000 επάνω εις τα εισοδήματα των αλυκών του Μεσολογγίου. Το εισόδημα των αλυκών μένει εις την εξουσίαν της εκλαμπρότητός του μέχρι της αποπληρωμής της ειρημένης ποσότητος». Χρήματα σημειώνω, που πληρώθηκαν από το ελληνικό δημόσιο έως δεκάρας στους συγγενείς του.

Η επέτειος των 200 ετών εορτάζεται –μέσω Επιτροπής- από άκαπνους ναρκισσιστές δίχως καμία κριτική προσέγγιση της προσφοράς του λαού. Κατά τα άλλα, όπως έλεγε και ο Γέρος του Μοριά, «Φωτιά και τσεκούρι» στους προσκυνημένους.

Δ.Μ.Μ.