Η δυσκολία στο να υπηρετείς τη δημοσιογραφία στην επαρχία είναι όχι μόνο δύσκολο σπορ αλλά και επικίνδυνο! Ο δημοσιογράφος της επαρχίας ζώντας σε ένα μικρό τόπο είναι αναγκασμένος να δώσει την πληροφόρηση και συγχρόνως να αντιμετωπίσει κατάφατσα μετά τον θιγόμενο ο οποίος είναι είτε ο γείτονάς του είτε κάποιος/α που τον γνωρίζει στον τόπο που μένει.

Συγχρόνως, ο πολίτης της επαρχίας πιστεύει ότι ακόμα και ο δημοσιογράφος της επαρχίας είναι κάτι ανάλογο με έναν δημοσιογράφο που εργάζεται σε κεντρικό τηλεοπτικό Μέσο ή έχει ακριβώς την ίδια αντιμετώπιση από τις Αρχές, μ’ αυτήν που έχουν οι «στάρ» δημοσιογράφοι. Μόνο που ο δημοσιογράφος της επαρχίας είναι ένας σκληρά εργαζόμενος που πρέπει συγχρόνως να κάνει ρεπορτάζ για το οποιοδήποτε κορυφαίο θέμα του τόπου του και την ίδια στιγμή να ασχοληθεί για το τάδε δρομάκι που δεν το καθαρίζουν ή με το απαγορευτικό απόπλου.

Επίσης, ο δημοσιογράφος της επαρχίας πρέπει να αντιμετωπίσει την καχυποψία του συμπολίτη του γιατί θεάθηκε να πίνει καφέ στο ίδιο τραπέζι με τον Χ πολιτικό παράγοντα ή ότι αυτό που έγραψε σημαίνει αυτόματα ότι τα πήρε κάτω από το τραπέζι από τους πολιτικούς. Σενάρια επί σεναρίων κάνουν οι συμπολίτες του, διότι απλά δεν γνωρίζουν τη φύση της δουλειάς ή το πώς βγαίνουν οι ειδήσεις σ’ ένα έντυπο.

Η εύκολη λύση της τοπικής εξουσίας είναι οι μηνύσεις ή η «βιομηχανία» έκδοσης δελτίων Τύπου κατά του δημοσιογράφου. Μία μήνυση π.χ. σ’ έναν δημοσιογράφο από την τοπική εξουσία σημαίνει ότι ο μηνυόμενος εργαζόμενος θα πρέπει να πηγαινο-έρχεται επί χρόνια στα δικαστήρια, να καλύπτει τα έξοδα που προκύπτουν για τις παραστάσεις και τον δικηγόρο, να καλύπτει τα έξοδα των μαρτύρων υπεράσπισης κλπ. Όλα αυτά τα έξοδα είναι από την τσέπη του. Όταν δε βγει η απόφαση (συνήθως μετά από 4-5 χρόνια και δικαιωθεί), κανείς δε θυμάται την υπόθεση.

Απεναντίας η μηνύτρια Αρχή δε θα «ιδρώσει» καθόλου, αφού με μία απόφαση (π.χ. ενός δημοτικού συμβουλίου), θα καλυφτούν όλα τα έξοδα, από εισιτήρια μετακίνησης, δικηγόρους, έως και τα γεύματα στη Σύρο…

Η εφημερίδα «Κυκλαδική», στη Νάξο, έκανε ένα δημοσίευμα με το οποίο έγραψε την άποψή της για το καθεστώς που επικρατεί στο καταφύγιο άγριας ζωής στο νησί τους. Άμεσα ο δήμος Νάξου και Μικρών Κυκλάδων έστειλε εξώδικο στην εφημερίδα. «Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα», για τον επαρχιακό Τύπο…

Δ.Μ.Μ.