Fileleutheros Πάρος - Αιρετική πολιτική άποψη

View Original

Κ. Μπιζάς: Τι συμβαίνει στην Πάρο, γιατί ξεχείλισε η οργή των πολιτών...

Κατειλημμένες από ξαπλώστρες οι πιο γνωστές παραλίες της Πάρου, όχι στο 50%, σύμφωνα με τον νόμο, αλλά στο 100%, χωρίς μάλιστα σε κάποιες ο επιχειρηματίας να έχει υπογράψει σύμβαση με το Δήμο.

Και η αγανάκτηση δημιούργησε αυθόρμητα το Κίνημα για τις Παραλίες, εξηγεί στο Liberal o υποψήφιος δήμαρχος και Έπαρχος Πάρου, Κώστας Μπιζάς. Η κοινωνία των πολιτών έκανε αυτό που δεν έκανε τόσα χρόνια οι αρχές, ο Δήμος, η Κτηματική Υπηρεσία. Η κοινωνία των πολιτών στάθηκε απέναντι στην ασυδοσία. 

Στο ερώτημα κατά πότο το κίνημα έχει κάποια παραταξιακή ομπρέλα, ο ίδιος απαντά ότι σε αυτό συμμετέχουν χιλιάδες άνθρωποι από όλους τους πολιτικούς χώρους με κοινό παρονομαστή το αίτημα για ελεύθερες παραλίες.

«Το κίνημα δεν έχει κανένα κομματικό μανδύα, παρά τις προσπάθειες ενδεχομένως κάποιων. Αυτό τον ακομμάτιστο χαρακτήρα θα τον προστατεύσουμε το κίνημα από όσους επιχειρήσουν κομματικό καπέλωμα τώρα που έγινε πανελλαδικό γνωστό. Γνωρίζουμε ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα έχανε την αξιοπιστία του», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Τι ακριβώς συμβαίνει στην Πάρο κε Μπιζά;

Συμβαίνει η πλήρης παράβαση των όσων προβλέπει ο νόμος ότι επιτρέπεται σε αιγιαλούς και παραλίες. Ο γενικός κανόνας είναι η παραχώρηση τμήματος της παραλίας δεν πρέπει να επηρεάζει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της. Και ότι το 50% της κάθε παραλίας πρέπει να παραμένει ελεύθερο από τις επιχειρήσεις με ομπρελοκαθίσματα. Στην Πάρο συμβαίνει το ανάποδο. Οι καλύτερες και οι πιο πολυσύχναστες παραλίες έχουν καταληφθεί ακόμη και στο 100% από ξαπλώστρες και ομπρέλες. Και φτάσαμε στο σημείο να καταλαμβάνονται παραλίες, στο σύνολό τους, και άνευ μάλιστα ουδεμίας άδειας!

Έχουν καταληφθεί αυθαίρετα, πολύ πέραν των ορίων που προβλέπουν οι συμβάσεις παραχώρησης που έχουν υπογράψει οι επιχειρήσεις. Επομένως, είτε πληρώνεις, είτε δεν κάνεις μπάνιο. Τόσο απλά. Σκεφτείτε ότι στην πολύ γνωστή παραλία της Μικρής Σάντα Μαρία, παρ' ότι ο Δήμος και μάλιστα με δύο αποφάσεις του είχε επιλέξει να μην την παραχωρήσει αυτό το καλοκαίρι, εντούτοις οι δύο επιχειρηματίες που έβαζαν τραπεζοκαθίσματα στο συγκεκριμένο, πήγαν και τα έβαλαν και φέτος. Χωρίς να έχουν κάν συμβάσεις!

Και δεν τους σταμάτησε ο Δήμος; Δεν ελέγχθηκαν;

Το θέμα έγινε ευρύτερα γνωστό όταν ξεκίνησαν οι πρώτες συγκεντρώσεις, όπως αυτή στον τοπικό Πολιτιστικό Σύλλογο Αρχίλοχο την 1η Ιουνίου, όπου ειπώθηκε από όλους, τόσο από τη δημοτική αρχή, όσο και τη μειοψηφία, ότι επιχειρηματίες έχουν καταλάβει με ξαπλώστρες τη συγκεκριμένη παραλία, χωρίς να έχει εκδοθεί άδεια. Έως τότε δεν είχε γίνει κανένας έλεγχος. Η κοινωνία των πολιτών αντικατέστησε τις αρχές που απουσίαζαν από το πρόβλημα. Και δεν είναι η μοναδική περίπτωση. Η μεγάλη μας νίκη θα είναι να επανέλθει η νομιμότητα.

Πώς ξεκίνησε το Κίνημα για τις Παραλίες κε Μπιζά; Είναι αυθόρμητο ή στην πορεία απέκτησε παραταξιακή ομπρέλα; 

Το κίνημα φούντωσε ξαφνικά επειδή πλέον έχει γιγαντωθεί η αυθαιρεσία και η ασυδοσία στις παραλίες. Συμμετέχουν χιλιάδες άνθρωποι από όλους τους πολιτικούς χώρους με κοινό παρονομαστή το αίτημα για ελεύθερες παραλίες. Το κίνημα δεν έχει κανένα κομματικό μανδύα, καμία παραταξιακή ομπρέλα, παρά τις προσπάθειες ενδεχομένως κάποιων. Αυτό τον ακομμάτιστο χαρακτήρα θα τον διασφαλίσουμε και θα προστατεύσουμε το κίνημα από όσους επιχειρήσουν κομματικό καπέλωμα τώρα που έγινε πανελλαδικό γνωστό. Γνωρίζουμε ότι σε μια τέτοια περίπτωση θα έχανε την αξιοπιστία του.

Επικεφαλής του κινήματος είναι από την αρχή ο συμπατριώτης μας και συνταξιούχος καθηγητής Χρήστος Γεωργούσης που ανέλαβε την πρωτοβουλία, έγινε μια συγκέντρωση, την οποία ουδείς περίμενε να πάρει τέτοιες διαστάσεις. Ο ίδιος ο επικεφαλής του έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν θα είναι υποψήφιος στις αυτοδιοικητικές του Οκτωβρίου. Ακούγεται περίεργο σε μια χώρα όπου κάθε πρωτοβουλία αποκτά κομματικό μανδύα, ωστόσο σε όλες τις μέχρι σήμερα συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, τόσο στην Σάντα Μαρία, όσο και στην Παροικιά (στις παραλίες Μαρτσέλο και Κριό), συμμετείχαν άνθρωποι από όλους τους πολιτικούς χώρους. Άνθρωποι που έχουν αγανακτήσει από την κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει οι παραλίες.

Ιδιωτικές παραλίες ο νόμος δεν γνωρίζει, όπως ανέφερε από τον Μάιο ο αντιεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Παναγιώτης Σ. Παναγιωτόπουλος, ο οποίος, από τις 4 Μαΐου επεσήμαινε ότι «η απρόσκοπτη πρόσβαση στις παραλίες είναι conditio sine qua non [σσ: όρος εκ των ων ουκ άνευ] για το φετινό καλοκαίρι. Η εντολή του αντιεισαγγελέα, όπως και η δράση μας, έχουν ως στόχο να επανέλθει η νομιμότητα. Ελεύθερη αγορά δεν σημαίνει ασυδοσία, αλλά κανόνες. Αυτό ζητάμε.

Το πρόβλημα ωστόσο με τις κατειλημμένες παραλίες είναι γνωστό από χρόνια. Γιατί αυτή η αυθόρμητη αντίδραση ειδικά φέτος; 

Διότι έχουμε περιπτώσεις επιχειρήσεων, όπως στον Άη Γιάννη Δέτη στη Νάουσα της Πάρου, που τους έχει παραχωρηθεί έκταση 1 στρέμματος, αλλά καταλαμβάνουν όλη σχεδόν την παραλία, δηλαδή έκταση 2 και πλέον στρεμμάτων. Στο χάρτη διαπιστώνει κανείς τι ακριβώς έχει παραχωρηθεί και τι έχει καταληφθεί.

Η κατάσταση έχει διογκωθεί, με ανοχή των δημοτικών αρχών επειδή κλείνουν το μάτι για πολιτικές σκοπιμότητες, για ψηφοθηρικούς κατά την άποψή μου λόγους στους επιχειρηματίες. Αν τηρούνταν η νομοθεσία δεν θα υπήρχε πρόβλημα. Αν η επιτροπή ελέγχου έκανε ελέγχους, αν έστελνε την έκθεση ελέγχου στην κτηματική υπηρεσία του Δημοσίου, δεν θα προέβαινε ο αντιεισαγγελέας σε μια τέτοια κίνηση. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι πρέπει να αλλάξει η νομοθεσία και αφού ο νόμος δίνει στον Δήμο τη δυνατότητα να παραχωρεί παραλίες, να είναι εκείνος που θα επιβάλει και τα πρόστιμα. Ίσως ένας λόγος είναι η στρεβλή αντίληψη ότι ο Δήμος δεν τα βάζει με τα κακώς κείμενα επειδή στις τοπικές κοινωνίες όλοι γνωρίζονται.

Και επειδή τα νησιά μας ζουν από τον τουρισμό, αν αμαυρώσουμε κι άλλο την εικόνα και επιβαρύνουμε το περιβάλλον, θα χάσουμε όλοι. Και όλοι οι επιχειρηματίες, υγιείς και μη, θα καταποντιστούμε. Θέλουμε τη νομιμότητα για να υπάρχουμε και την επόμενη μέρα. Εφόσον το προϊόν μας συνεχίσει να υποβαθμίζεται με την αρνητική εικόνα που βγαίνει προς τα έξω, την αδυναμία πολλών συμπολιτών μας να βρουν ελεύθερο χώρο στις παραλίες και να ανταποκριθούν στις ζητούμενες τιμές για ξαπλώστρες, τα νησιά μας θα απαξιωθούν.  

Διαβάσαμε καταγγελίες για επιχειρήσεις που εκμεταλλεύονται συγκεκριμένες παραλίες και οι οποίες λειτουργούν με σωματοφύλακες, οι οποίοι εκδιώχνουν πολίτες οι οποίοι αρνούνται να πληρώσουν για μια ξαπλώστρα. Ισχύουν;

Αυτό που γνωρίζω είναι για υπαλλήλους επιχειρήσεων οι οποίοι σε όποιον δεν πλήρωνε για να νοικιάσει ομπρελοκάθισμα δεν του επέτρεπαν να παραμείνει στην παραλία. Αν μια επιχείρηση έχει καταλάβει το 100% μιας παραλίας, όποιος δεν αποδέχεται να πληρώσει για ξαπλώστρα, αποβάλλεται είτε οικειοθελώς, είτε με τη βία. Τα τιμήματα για τις ξαπλώστρες υπάγονται προφανώς στο νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Κατά τη γνώμη μου είναι υπερβολικά. Κανείς βέβαια δεν υποχρεώνει τον παραθεριστή να τις νοικιάσει. Αλλά όταν είναι κατειλημμένο παρανόμως το σύνολο της παραλίας, αντιλαμβάνεστε ότι η συζήτηση μπαίνει σε άλλη βάση. Καλό τους επιχειρηματίες να έρθουν έστω την τελευταία στιγμή στα λογικά τους. 

Σκεφτείτε ότι στην Πάρο, επειδή έχουμε επτά κοινότητες, το δημοτικό συμβούλιο ορίζει επτά δημοτικές επιτροπές για τον έλεγχο της παραχώρησης των παραλιών. Και έχω ζητήσει από τις 13 Ιουνίου, από το Δήμο Πάρου, με κοινοποίηση στον εισαγγελέα, να ενημερωθούμε για τους ελέγχους που έχουν γίνει την τελευταία 5ετία, τις εκθέσεις που έχουν σταλεί στην Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, προκειμένου εκείνη να επιβάλει το πρόστιμο, εφόσον υπάρχει παράβαση. Απάντηση δεν υπήρξε από κανέναν. Επιπλέον, σύμφωνα με το ΦΕΚ 1432 (10/3/2023), στην ιστοσελίδα κάθε δήμου πρέπει να υπάρχει link, μέσω του οποίου ο πολίτης θα μπορεί να ενημερωθεί για τις σχετικές παραχωρήσεις παραλιών. Ακόμη και σήμερα ο Δήμος Πάρου δεν έχει αναρτήσει κάτι παρόμοιο.

Η κυβέρνηση έχει δείξει αντανακλαστικά και η απόφαση Χατζηδάκη να μην χαριστεί στους παραχωρησιούχους που δεν τηρούν τις συμφωνίες τους με το Δημόσιο για τις παραλίες, ασφαλώς κινείται στη σωστή κατεύθυνση. 

Έχει ωστόσο σημασία να αναδειχθεί ότι η κοινωνία των πολιτών έκανε αυτό που δεν έκανε τόσα χρόνια οι αρχές, ο Δήμος, η Κτηματική Υπηρεσία. Η κοινωνία των πολιτών στάθηκε απέναντι στην ασυδοσία.

ΠΗΓΗ: liberal.gr