Η πολιτική ανατροφή και η ηθική που μας διέπει, δεν ανέχεται ΚΑΝΕΝΑΝ που ξεστομίζει κατά τη διάρκεια συνεδρίασης του Περιφερειακού Συμβουλίου ότι λέμε «Άρες Μάρες Κουκουνάρες».

Και αυτό όταν αναδεικνύουμε ότι η Περιφερειακή αρχή με βάση τον Πρότυπο κανονισμό λειτουργίας του περιφερειακού συμβουλίου, Άρθρο 10, παράγραφο 3, θα έπρεπε να είχε στείλει τις εισηγήσεις των θεμάτων προς συζήτηση πέντε (5) μέρες πριν τη συνεδρίαση. Αντιθέτως, την επίμαχη εισήγηση λάβαμε στις 11πμ της ίδιας μέρας, ενώ αντίθετα, στις εισηγήσεις της αντιπολίτευσης για τις συνεδριάσεις λογοδοσίας τηρείται και το τελευταίο γράμμα του νόμου.

Όταν η αλά καρτ επιχειρηματολογία του Περιφερειάρχη προσπαθεί στο ένα θέμα να πείσει το σώμα να δώσει «έγκριση της δυνατότητας διερεύνησης…» ενώ σε όλες τις άλλες περιπτώσεις υπερηφανεύεται για τις πρωτοβουλίες που έχει λάβει ακόμα και εκτός αρμοδιοτήτων, χωρίς καν την ενημέρωση του περιφερειακού συμβουλίου.

Όταν οι προσωπικές επιθέσεις βαφτίζονται «πολιτικές», με την ανοχή του Προεδρείου. Όταν οι αλήθειες που λέγονται δεν είναι αρεστές, μια αξιοπρεπής αντίδραση θα ήταν αναμενόμενη. Η απόδοση ευθυνών όμως για τη μη περαίωση έργου (στο οποίο έχει χορηγηθεί 4η παράταση ΧΩΡΙΣ άλλο δικαίωμα για την ανάδοχο εταιρεία μετά τις 9/5/2024) στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δείχνει πολιτική ανανδρία. Το ίδιο δείχνει και η αντιφατική ρητορική σχετικά με την πρωτοβουλία του τότε Νομάρχη Σάββα Καραγιάννη για την απόκτηση του οικήματος του πρώην Γενικού Προξενείου της Ελλάδος στη Ρόδο, επί της οδού Ιωάννου Καζούλη, με στόχο τη δημιουργία Ιστορικού Μουσείου, που τώρα φιλοξενεί τις υπηρεσίες του  ΦΟΔΣΑ.

Από τη μία γίνεται θετική αναφορά σε αυτό και από την άλλη υπαινιγμός ότι ο Σάββας Καραγιάννης αγόρασε αυτό το ιστορικό κτήριο ιδιοκτησίας της οικογένειας Παυλίδη, κάνοντας χάρη ή ρουσφέτι στο φίλο του Βαγγέλη Παυλίδη. Η ιστορία έχει αποδείξει ότι ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορεί να υπαινίσσεται διαπλοκή ούτε για τον ΠΟΛΙΤΙΚΟ Σάββα Καραγιάννη, ούτε για τον αείμνηστο καλλιτέχνη Βαγγέλη Παυλίδη.

Υπάρχει ένα όριο ανοχής μιας αλαζονικής συμπεριφοράς. Ως αντιπολίτευση, οφείλουμε να ασκούμε έλεγχο όχι μόνο στο έργο (ακόμα και σε αυτό που δεν περαιώνεται, μετά από 2 θητείες διακυβέρνησης) αλλά και στις προθέσεις της περιφερειακής αρχής. Η έλλειψη πολιτικού  πολιτισμού αποδίδεται σε μας αλλά ας αναρωτηθεί ο κάθε πολίτης ποιος πραγματικά λέει «Άρες Μάρες Κουκουνάρες»;