Τις τελευταίες δύο εβδομάδες γίναμε όλοι μας μάρτυρες μίας πρωτοφανούς αντιπαράθεσης, μεταξύ του πρώην και του νυν δημάρχου, για ένα θέμα που αποτελεί «μόνιμη κουβέντα» εδώ και αρκετά χρόνια στους ανά την επικράτεια της Παροικιάς καφενέδες.

Πρόκειται για την υπόθεση των απαλλοτριωμένων εκτάσεων, πριν από πενήντα περίπου χρόνια για την κατασκευή του περιφερειακού δρόμου και την απορία των «συνευρισκομένων» για το τι πραγματικά ισχύει στην συγκεκριμένη δημοτική οδό.

Πόσα μέτρα δηλαδή έχουν (αν έχουν) καταπατηθεί από ορισμένους ιδιοκτήτες μία συγκεκριμένη χρονική περίοδο (οι περισσότεροι έχουν αποδημήσει εις Κύριον) και του τι μπορεί να γίνει σήμερα;

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από ένα «σημαντικό» και συγκεκριμένο σημείο…

Βρισκόμαστε πριν από τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, όπου ο πρώην δήμαρχος (νυν εκείνη την εποχή) «μαθαίνει» ότι αντίπαλος του πρόκειται να είναι ο τωρινός δήμαρχος, που συγγενικό του πρόσωπο αλλά και υποψήφιοι του συνδυασμού του έχουν ιδιοκτησίες πέριξ του περιφερειακού.

Τότε αναθέτει στην τεχνική υπηρεσία να «ανακαλύψει» για πρώτη φορά τι ακριβώς ισχύει (ζήτημα που έχουμε την εντύπωση ότι ακόμη και τώρα δεν είναι πλήρως εξακριβωμένο).

Γίνεται μία «κοπιαστική» δουλειά και τα συμπεράσματα της παρουσιάζονται προεκλογικά στην αίθουσα του επαγγελματικού λυκείου.

Άρα εξάγεται το συμπέρασμα ότι επρόκειτο τελικά για μία «προεκλογική επίθεση» και όχι για προσπάθεια επίλυσης ενός ακανθώδους προβλήματος.

Το ίδιο θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς και για την τωρινή διένεξη, ότι αφορά δηλαδή μία «μετεκλογική επίθεση» αυτή την φορά, συνεπικουρούμενη και από το έργο των πεζοδρομίων και του φωτισμού του περιφερειακού δημοτικού δρόμου.

Όμως τα «πράγματα» είναι πολύ πιο σοβαρά… αυτή την φορά!

Από το 1968, που ήταν η αρχή, έως το τελευταίο νομοσχέδιο νομιμοποίησης αυθαιρέτων, ποτέ δεν περιελήφθησαν (και ορθώς) σε ευνοϊκές ρυθμίσεις αυθαίρετες κατασκευές σε αιγιαλό, παραλία, αρχαιολογικούς χώρους, δασικές εκτάσεις και εθνικούς, επαρχιακούς και δημοτικούς δρόμους.

Όπερ τεκμαίρεται ότι οι καταπατήσεις στα ανωτέρω μετά από δικαστικές αποφάσεις κατεδαφίζονται!

Φυσικά για οποιονδήποτε δήμαρχο ή αντιδήμαρχο, αποφασίσει να προβεί σε «δικαστικές ενέργειες» αυτού του τύπου, πρέπει πρώτον να είναι σίγουρος μετά από επισταμένη μελέτη της τεχνικής του υπηρεσίας και της πολεοδομίας ότι υπάρχουν καταπατήσεις και δεύτερον ότι η όλη διαδικασία θα είναι πολυετής.

Το «πολιτικό κόστος» θα είναι τεράστιο είτε προχωρήσει το θέμα και με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, είτε «παραπεμφθεί στις καλένδες».

Και φυσικά τώρα που «άνοιξε» η ιστορία, το ερώτημα δεν ακουμπά μόνο τον σημερινό δήμαρχο και του τι θα πράξει, αλλά και τον πρώην που επί εννέα έτη περίμενε τον ένατο για να «ασχοληθεί σοβαρά» με το θέμα.

Ο «ασκός του Αιόλου» άνοιξε…

Και συμπαρασύρει ιδιοκτήτες που είναι δεύτερης και τρίτης γενιάς ή αγοραστές που δεν έχουν ευθύνη.

Και τώρα…;

Κλείνοντας θεωρούμε χρέος μας να στηλιτεύσουμε ως απαράδεκτη την επίθεση από «ανώνυμο» blog στηνσύζυγο του δημάρχου με βαρύτατους χαρακτηρισμούς.

Οφείλουμε να «κρατήσουμε» την κριτική και την αντιπαράθεση σε πολιτικό επίπεδο και μεταξύ «εκείνων» που αποφάσισαν να «εκτεθούν στα κοινά» και να αποφεύγουμε… οικογένειες και συγγενικά πρόσωπα.

Οι αναφορές και οι λύσεις πρέπει να είναι «γενικού περιεχομένου» και όχι προσωπικές ή ατομικές.

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ  ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ