Καλό ταξίδι Robert

View fullsize

Στις 18 Φεβρουαρίου 2022 έγινε γνωστός στο νησί ο θάνατος του αγαπητού φίλου, Robert van der Most. Τον Ρόμπερτ τον γνώρισα το 2008 όταν εργαζόμουν στην εφημερίδα: «Τα Νέα Πάρου-Αντιπάρου».

Για πολλούς και διάφορους λόγους ταίριαξα μαζί του. Πάντα άλλωστε εκτιμώ τους ανθρώπους που παρατούν το οτιδήποτε όταν είναι να συζητήσουν για το ποδόσφαιρο και ειδικά για την πεμπτουσία αυτού, που είναι ότι το ποδόσφαιρο πάνω από όλα παραμένει ένα παιχνίδι για μικρά και μεγάλα παιδιά. Πού, παθιάζονται μαζί του, άσχετα αν βλέπουν έναν αγώνα Ρέαλ Μαδρίτης – Μπάγερν ή Καραβάς – Αίας Σαλαμίνος.

Κάπως έτσι, καθώς ο γίγαντας ολλανδός είχε γνώση του παγκόσμιου ποδοσφαίρου, αλλά συγχρόνως ήξερε απέξω και ανακατωτά το Κυκλαδίτικο πρωτάθλημα, γίναμε τακίμια! Έτσι, σηκωνόμαστε από τις 8 τις Κυριακές για να πάμε π.χ. στο γήπεδο της Μάρπησσας και να δούμε τον αγώνα που ξεκινούσε στις 9 το πρωί και το απόγευμα να παρακολουθήσουμε το ντέρμπι της Ολλανδίας μεταξύ Άγιαξ – Αϊντχόβεν, που ο Ρόμπερτ αγαπούσε. Την ίδια στιγμή βέβαια δεν παραλείπαμε να βρούμε στο youtube τον αγώνα της Ελπίδας Χορτερού Σερρών, για την οποία είχαμε καταλήξει ότι ήταν η μοναδική ποδοσφαιρική ομάδα που έδινε νόημα στη λέξη ερασιτεχνισμός.

Ο Ρόμπερτ γούσταρε τρελά να πηγαίνει και να φωτογραφίζει αγώνες του πρωταθλήματος Κυκλάδων. Η δουλειά που έκανε ήταν άκρως επαγγελματική. Ο Ρόμπερτ, που είχε γυρίσει πολλά γήπεδα του κόσμου για διεθνείς αγώνες (εργαζόταν πριν την Πάρο σε κορυφαίο φωτο-ειδησεογραφικό πρακτορείο), φωτογράφιζε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όλους τους αγώνες. Ακόμα, στην Πάρο, ο ολλανδός γίγαντας, έκανε αν φας και προφίλ πολλών καθημερινών ανθρώπων δίνοντας σημασία στη λεπτομέρεια. Αυτό το εκπληκτικό αρχείο σύμφωνα με πληροφορίες κατέληξε σε γάλλους συλλέκτες.

Με τον Ρόμπερτ συνεργαστήκαμε κι ένα διάστημα στη «Φωνή της Πάρου», καθώς και σε μία προσπάθεια (που μόνο μέσα με έβαζε) στην ιστοσελίδα «Sport Paros». Τον πήγαινα τον ολλανδό και τα πίναμε παλιά στον «Πειρατή» ακούγοντας ατελείωτα Φρανκ Σινάτρα. Είχαμε συνεργαστεί και σε μία πρωτοποριακή –για την εποχή- έκθεση αθλητικής φωτογραφίας από αγώνες ποδοσφαίρου στην Πάρο.

Το νησί τον αγάπησε τον Ρόμπερτ, που κυκλοφορούσε πάντα με τη φωτογραφική μηχανή στον ώμο. Θα μπορούσα να γράφω επί ώρες για ιστορίες του στο νησί και αντιδράσεις ανθρώπων. Μετά, ο Ρόμπερτ, έφυγε από την Παροικιά που ζούσε. Αρχικά πήγε και έζησε στη Santa Comba, ένα χωριό της Πορτογαλίας, 200 ψυχών. Και εκεί «έδεσε» με την ομάδα του χωριού. Μετά πήγε στο Zoetermeer -κι αυτό μικρό χωριό- της Ουγγαρίας. Εκεί μας αποχαιρέτησε ειρηνικά, αφού πέθανε στον ύπνο του.

Θα μας λείψεις Ρόμπερτ. Ίσως περισσότερο να λείψεις από το παριανό ποδόσφαιρο, αλλά όλοι μας θα σε θυμόμαστε με αγάπη βλέποντας τις υπέροχες φωτογραφίες σου.

Δ.Μ.Μ.