Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία | Φιλόθεος Ζερβάκος
/Με αφορμή τα 40 χρόνια από την Οσιακή του κοίμηση (1980-2020). Στα χρόνια της ηγουμενίας του, αλλά και μετά τον θάνατό του ο Άγιος γέροντας επιτέλεσε πλήθος θαυμαστών γεγονότων.
Στο προηγούμενο φύλλο (535) της Φωνής της Πάρου, αναφέραμε για το θαύμα της σωτηρίας των 125 νέων της Πάρου, στο οποίο ο γέροντας με τη βοήθεια της Παναγίας, κατάφερε να σώσει. Με πρωτοβουλία του π. Φιλόθεου κατά τους χρόνους της γερμανικής κατοχής, η Ι. Μονή Λογγοβάρδας, οργάνωσε συσσίτια προς αντιμετώπιση της πείνας. Η προσφορά των τροφίμων της μονής στους πεινασμένους αδελφούς ευλογήθηκε πλούσια από τον Θεό και έτσι πολλοί επέζησαν.
Στα χρόνια της απελευθέρωσης, ένας από τους ευεργετημένους, αντί να δοξάζει το Θεό και να ευγνωμονεί την Ι. Μονή Λογγοβάρδας για τη συμπαράσταση της, άρχισε να βλασφημά τα θεία, τη Μονή, τους Πατέρες και τον άγιο Καθηγούμενο. Δεν περιορίστηκε μόνο στις ύβρεις, αλλά συνέλαβε και τη σατανική σκέψη να σκοτώσει τον γέροντα. Για να τον πλησιάσει, προσποιήθηκε πως θέλει να εξομολογηθεί και μετέβη στη μονή με έναν συγχωριανό του, που αγνοούσε τελείως τον πονηρό σκοπό του. Καθ’ οδόν όμως θέλησε να πάει προς ανάγκη του, και εκεί χωρίς να το αντιληφθεί έχασε το φονικό όργανο.
Όταν εισήρθε στο χώρο του εξομολογητηρίου, ο άγιος γέροντας τον καλωσόρισε με πατρική αγάπη και του λέει: «εκείνο που είχες μαζί σου, μην ανησυχείς, σου έπεσε καθώς ερχόσουν, στο τάδε μέρος. Αλλά μη φοβάσαι, ήταν ένας πειρασμός και πέρασε». Εκείνος τα έχασε ακούγοντας αυτά τα λόγια. Έντρομος και μετανοημένος έπεσε στα πόδια του αγίου γέροντος εξομολογούμενος την εγκληματική του πρόθεση. Ο άγιος γέροντας τον συγχωρεί και από εχθρός της μονής μεταβάλλεται σε θερμό της φίλο και υποστηρικτή, καθώς και σε πιστό πνευματικό τέκνο του Οσίου Φιλοθέου.
πηγές: «Αφιέρωμα εις τον Άγιον Γέροντα της Πάρου».
Η οδός του ξεκινάει από το γεφυράκι του χείμαρρου Έλητα στη περιοχή «Λιαροκόπι» έως τις Καμάρες.
Χριστόδουλος Α. Μαούνης
Μέλος της επιτροπής ονοματοδοσίας Παροικιάς