Αν... | Του Σωτ. Χουλιάρα
/Αν οι γιατροί και οι νοσηλευτές «σώπαιναν κάτω από τις μάσκες τους»,
αν δεν διεκδικούσαν το άνοιγμα νέων ΜΕΘ,
αν δεν απαιτούσαν μόνιμες προσλήψεις προσωπικού, είναι σίγουρο ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ χειρότερα.
Αν δεν γίνονταν οι ελπιδοφόρες κινητοποιήσεις μαθητών, γονιών και εκπαιδευτικών,
αν έμεναν τα προβλήματα στους «τέσσερις τοίχους» των σχολικών αιθουσών και αν οι λαϊκές οικογένειες επέλεγαν το δρόμο της «ατομικής συνεισφοράς» για να μπαλώνονται τρύπες στα σχολεία - ρημαδιό, η κυβέρνηση δεν θα έδινε ούτε κι αυτό το ελάχιστο κονδύλι για προσλήψεις εκπαιδευτικών.
Αν οι εργαζόμενοι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν αγωνίζονταν εδώ και χρόνια για να αναδείξουν τις σοβαρές ελλείψεις, που τις φορτώνονται τόσο οι ίδιοι όσο και οι επιβάτες, και οι οποίοι παραδοσιακά λοιδορούνται από κυβερνήσεις και ΜΜΕ για την «ταλαιπωρία του επιβατικού κοινού», σήμερα τα πράγματα θα ήταν ακόμα πιο δύσκολα, και η όποια ενίσχυση του συγκοινωνιακού έργου δεν θα συζητιόταν καν, αφού θα είχε καθιερωθεί ως «κανονικότητα».
Οι ίδιες οι εξελίξεις δείχνουν ότι εκεί που οι εργαζόμενοι και η νεολαία κινητοποιούνται και συλλογικά διεκδικούν,
όταν παύουν να είναι θεατές,
όταν αρνούνται να αποδεχθούν την σιγή νεκροταφείου,
όταν βγαίνουν από την επικίνδυνη αναμονή που καλλιεργεί η κυβέρνηση και τα άλλα κόμματα της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας», μόνο τότε μπορούν να ελπίζουν για το καλύτερο.
Άλλωστε, αυτό επιβεβαιώνεται και από τα όποια ημίμετρα αναγκάστηκε να πάρει η κυβέρνηση, μετά από αγωνιστικές παρεμβάσεις.
Επομένως, μόνο κουράγιο παίρνει κανείς από τις μεγάλες μαθητικές κινητοποιήσεις που είναι σε εξέλιξη, από τους απεργιακούς αγώνες, όπως των υγειονομικών και των ναυτεργατών την περασμένη βδομάδα.
Ελπίδα είναι οι φωνές που δυναμώνουν και κάτω από την μάσκα! Εκεί βρίσκεται επομένως το «κλειδί» για τον εργαζόμενο λαό.
Στην οργανωμένη συλλογική διεκδίκηση μέτρων ουσιαστικής προστασίας της υγείας και της ζωής του, σε σύγκρουση με την πολιτική και με το ίδιο το σύστημα που βάζει τις λαϊκές ανάγκες στο ζύγι και τις τζογάρει για τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων.
Σωτήρης Χουλιάρας
