Η τραγωδία του ναυαγίου με τους μετανάστες το βράδυ των Χριστουγέννων, αναδεικνύει καταρχάς, πώς στο Αιγαίο Πέλαγος, η κυβέρνηση έχει αφήσει τους διακινητές να κινούνται ανενόχλητοι!

Επίσης, με ερασιτεχνικό και πονηρό λόγο η κυβέρνηση διά του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής κάνει λόγο σε δελτίο Τύπου ότι οι ναυαγοί βρίσκονται «σε δομή φιλοξενίας της Πάρου». Όταν λοιπόν ξεκινάς την πρώτη σου ανακοίνωση για το ναυάγιο με ψέματα, κατανοείς και τη συνέχεια…

Οι μεγάλες αλήθειες

1. Οι ναυαγοί μετά το Κ.Υ. του νησιού οδηγήθηκαν στην αίθουσα εκδηλώσεων του ΕΠΑΛ Πάρου. Συμμετοχή του κράτους στη φιλοξενία μηδέν δηλαδή!

2. Οι ναυαγοί σιτίστηκαν το πρώτο βράδυ από κατάστημα εστίασης του λιμανιού της Παροικιάς με πίτσες. Συμμετοχή του κράτους στις πρώτες δύσκολες ώρες και πάλι μηδέν!

3. Οι ναυαγοί φόρεσαν ζεστά ρούχα και καινούργια παπούτσια είτε από αυτά που δόθηκαν από τη δημοτική Αρχή, είτε από αυτά που έδωσαν οι απλοί πολίτες. Και εδώ, η συμμετοχή του κράτους ήταν μηδέν!

4. Ακόμα κι αν όλα τα παραπάνω μπορεί να δικαιολογηθούν (π.χ. γιατί τα όσα συνέβησαν έγιναν νύχτα γιορτής), αυτό αντικρούεται από την άμεση συμπαράσταση δημοτικών δομών και πολιτών). Κανείς ακόμα, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την απουσία επίσημου εκπροσώπου της κρατικής μηχανής για τον συντονισμό της επιχείρησης φιλοξενίας αμέσως μετά το ναυάγιο.

5. Η επαφή για το ζήτημα του αρμόδιου υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, Ν. Μηταράκη, με την επίσημη δημοτική Αρχή, έγινε μόλις το επόμενο πρωινό του ναυαγίου.

6. Οι πρώτες ενέργειες του επίσημου κράτους ήταν να ρωτήσουν αν θέλουμε να σταλούν κοντέινερ στην Πάρο για τη φιλοξενία των ναυαγών! Ούτε λέξη δεν είπαν για τη μεταφορά τους σε οργανωμένη δομή φιλοξενίας. Αλήθεια, αν δεν ήταν λόγω εορτών κλειστά τα σχολεία πού θα φιλοξενούνταν οι ναυαγοί; Έχει μήπως η Πάρος άλλο ανάλογο χώρο.

7. Οι νεκροί βρίσκονται (οι ελάχιστοι) σε ψυγείο-νεκροθάλαμο γραφείου τελετών του νησιού και οι υπόλοιποι σε ψυγείο μεταφορικής εταιρείας. Και πάλι δηλαδή, το κράτος, μηδέν εις το πηλίκο. Στηρίχτηκε στον πατριωτισμό και την αξιοπρέπεια των παριανών πολιτών, και των τοπικών Αρχών.

Τέλος, λόγω της σοβαρότητας της κατάστασης δεν επιθυμούμε να αναφερθούμε σε άλλες αστοχίες του κράτους, παρά μόνο να ζητήσουμε το πρόβλημα να μη μεταφερθεί στην πλάτη του νησιού.

Δ.Μ.Μ.