Σε πτώση οι πληθυσμοί υδρόβιων πουλιών
/Τα υδρόβια πουλιά αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των υγροτοπικών οικοσυστημάτων. Η παρουσία, οι αριθμοί και οι τάσεις τους μας λένε πολλά για την υγεία και την ποιότητα ενός υγροτόπου αλλά και γενικότερα για την κατάσταση διατήρησης ενός πολύπλοκου δικτύου υγροτοπικών οικοσυστημάτων.
Τα περισσότερα υδρόβια είδη πουλιών που απαντούν και στη χώρα μας αναπαράγονται στο Βόρειο Ημισφαίριο, ακόμη και σε απρόσιτα μέρη κοντά στον Αρκτικό Κύκλο. Τις συναθροίσεις των πουλιών καταγράφουν εδώ και αρκετές δεκαετίες όσοι συμμετέχουν στο Παγκόσμιο Πρόγραμμα Παρακολούθησης Υδρόβιων Πουλιών.
Στη χώρα μας, το Πρόγραμμα είναι γνωστό ως Μεσοχειμωνιάτικες Καταμετρήσεις Υδρόβιων Πουλιών (ΜΕΚΥΠ) και από το 1997 συντονίζεται κάθε χρόνο από την Ελληνική ΟΡΝΘΟΛΟΓΙΚΗ Εταιρεία. Οι παρατηρήσεις γίνονται στην καρδιά του χειμώνα, όμως παρόλο το κρύο, οι ΜΕΚΥΠ είναι ένα από μακροβιότερα προγράμματα παρακολούθησης με τη μεγαλύτερη συμμετοχή εθελοντών στη χώρα!
Πρόσφατα, 10 Μεσογειακές χώρες που συμμετέχουν στο Mediterranean Watebirds Network (MWN) παρουσίασαν τα βασικά χαρακτηριστικά και αποτελέσματα του κάθε εθνικού προγράμματος IWC κατά τη δεκαετία 2009-2018.
Σχετικά με τις τάσεις πληθυσμών στην Ελλάδα, μεταξύ των ετών 2009-2013 και 2014-2018 παρατηρείται μείωση 4% στους αριθμούς των υδρόβιων ειδών και ιδιαίτερα σε ομάδες όπως οι Ερωδιοί, οι Πάπιες, οι Φαλαρίδες και τα Παρυδάτια. Ομάδες ειδών που παρουσιάζουν αύξηση αποτελούν οι Χουλιαρομύτες, οι Κύκνοι, οι Πελεκάνοι, τα Φοινικόπτερα αλλά και οι Γλάροι και τα Γλαρόνια. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, η Ελλάδα φιλοξενεί τους πιο σημαντικούς πληθυσμούς διαχειμαζόντων πελεκάνων, καθώς και μεγάλους αριθμούς από είδη κορμοράνων, ενώ η πλειονότητα των μετρήσεων (>40%) στους ελληνικούς υγροτόπους αφορά είδη παπιών, κυρίως το Κιρκίρι, την Πρασινοκέφαλη Πάπια και το Σφυριχτάρι.
