Μια φορά και έναν καιρό ήταν κάτι αρχαία λατομεία στην Πάρο, που κάτι ιδιώτες προσπαθούσαν να τα αγοράσουν. Λοιπόν, κάποια στιγμή, μια ομάδα πατριωτών συνέταξε ένα αίτημα με το οποίο ζητούσε από τους κατοίκους του νησιού και τους φίλους τους να το υπογράψουν, για να εμποδιστεί η αγοραπωλησία των λατομείων και να περιέλθουν στο δημόσιο. Ακούστε, όμως τι συνέβηκε:

Πέρασαν εβδομάδες και μόνο πολύ λίγοι παριανοί υπέγραψαν το αίτημα. Τότε ο Ικτίνος, ο Καλλικράτης και ο Φειδίας που χρησιμοποιούσαν τα λατομεία για να φιλοτεχνούν τα έργα τους, θύμωσαν για αυτή την αδιαφορία και την προσβολή των παριανών και ζήτησαν από τον Περικλή να τους τιμωρήσει παραδειγματικά. Ο Περικλής έστειλε μήνυμα στους άρχοντες του νησιού και τους προειδοποίησε να σταματήσουν τις ανίερες αγοραπωλησίες με τους ιδιώτες. Έγκυρες πηγές πληροφορούσαν ότι οι άρχοντες προσποιήθηκαν ότι συμφωνούν, ενώ στην ουσία παρασκηνιακά συνέχισαν τις δοσοληψίες με τους ιδιώτες, ενώ υπήρχε υποψία ότι παρότρυναν τους κατοίκους να μην υπογράψουν το αίτημα. Ο Περικλής σαν το έμαθε, απείλησε να αποκλείσει το νησί με τον στόλο αν δεν υπέγραφαν το αίτημα.

Οι παριανοί τρομοκρατήθηκαν και έστειλαν αντιπροσώπους στην Αθήνα και παρακάλεσαν τον Περικλή να μην πραγματοποιήσει τον αποκλεισμό. Ο Περικλής, που στο μεταξύ είχε πληροφορηθεί τι ακριβώς συνέβαινε στο νησί τους είπε: «Καλά βρε αχάριστοι, δε σας φτάνει που κερδίζετε εκατομμύρια ευρωτάλαντα χάρη στην ομορφιά και την ιστορία που τσάμπα κληρονομήσατε, δεν ενδιαφέρεστε για τα λατομεία που χάρη σε αυτά έγινε γνωστό το όνομα της Πάρου σε όλον τον κόσμο; Τα παραμελήσατε χρόνια τώρα και μόνο ο Δίας γνωρίζει τι μηχανορραφίες γίνονται για να μην περιέλθουν τα λατομεία στη μάνα Ελλάδα. Βρε δεν καταλαβαίνετε ότι, όταν τα λατομεία τα αγοράσουν ιδιώτες, αυτοί θα κοιτάξουν να τα εκμεταλλευθούν. Δεν θα διστάσουν να τα νοικιάσουν ή και να τα πουλήσουν στους εχθρούς μας τους πέρσες. Λοιπόν, για τελευταία φορά σας προειδοποιώ, αν δεν συγκεντρωθούν το λιγότερο 1000 υπογραφές στο αίτημα που κυκλοφορεί, σε τρεις εβδομάδες θα παρακαλάτε να μην είχατε γεννηθεί».

Αφού ευχαρίστησαν οι παριανοί τον Περικλή, επέστρεψαν στο νησί και άρχισαν να μετράνε μια-μια τις υπογραφές μέχρι να φτάσουν τις χίλιες. Όταν συμπληρώθηκαν, μια επιτροπή πήρε το υπογεγραμμένο αίτημα και το παρέδωσαν στον Περικλή, ο όποιος τους συνεχάρη για τον πατριωτισμό τους και τους είπε: «Καλά έπρεπε να σας απειλήσω για να υπογράψετε;».

Τότε άκουσε την πιο απίθανη απάντηση από ένα μέλος της επιτροπής: «Σεβαστέ μας Στρατηγέ, θέλετε να μάθετε την αλήθεια γιατί μαζέψαμε στο άψε- σβήσε τις υπογραφές;».

Ο Περικλής περίμενε να ακούσει ότι έκαναν το καθήκον τους απέναντι στην πατρίδα και την ιστορία της. Όμως έμεινε εμβρόντητος με τα λόγια που άκουσε:

«Φοβηθήκαμε μην μας αποκλείσετε το νησί και χάσουμε τους τουρίστες. Τόσα σπίτια rbnb χτίζουμε και χιλιάδες ομπρελοτραπεζοκαθίσματα στις αμμουδιές είναι απλωμένα, τι θα τα κάνουμε; Δεν είχαμε χρόνο να υπογράψουμε το αίτημα. Έχουμε τόση δουλειά. Τα μάρμαρα μπορούν να περιμένουν, ενώ οι τουρίστες δεν μπορούν».

Τη συνέχεια αγαπητά μου παιδιά θα τη μάθετε στα βιβλία της ιστορίας. Και έζησαν οι άρχοντες καλά και οι πολίτες χειρότερα, όπως πάντα.

Δημήτρης Καλανδράνης