Τι, όχι; | Παριανά παραπολιτικά από τον «F»
/- Άλλο και τούτο πάλι! Ο Μάρκος, λένε, ενδιαφέρεται να έχει μία θέση στο διοικητικό συμβούλιο της Αναπτυξιακής Εταιρείας (Οργανισμός), την οποία έχουν συστήσει οι δήμοι Πάρου, Αντιπάρου και Αμοργού. Και, αγαπητέ Μάρκο, μεταξύ μας τώρα. Απ’ ότι έπιασαν οι κεραίες μου πιο εύκολα μπορείς να μπεις στο επόμενο ΔΣ μέσω των δήμων Αντιπάρου ή Αμοργού, παρά ως εκπρόσωπος του δήμου Πάρου.
- Για την ιστορία τώρα, η Αναπτυξιακή Εταιρεία, στην οποία διευθύνων σύμβουλος είναι η κ. Εύη Τατούλη, έχει μετοχικό κεφάλαιο 200.000 ευρώ. Ο δήμος Πάρου κατέχει 980 μετοχές και έχει το 49% και οι δήμοι Αντιπάρου και Αμοργού κατέχουν το υπόλοιπο 51% (από 510 μετοχές έκαστος). Εκπρόσωποι στην Εταιρεία – Οργανισμό, είναι οι εκάστοτε εν ενεργεία δήμαρχοι των δήμων που τον απαρτίζουν κι αυτές οι θέσεις είναι χωρίς αμοιβή. Πρόεδρος στην εταιρεία είναι ο δήμαρχος Πάρου. Τέλος, στο πενταμελές διοικητικό συμβούλιο τα τρία μέλη είναι από τον δήμο Πάρου.
- Λοιπόν, το παρακάτω παραπολιτικό είναι για ολίγους και «εκλεκτούς», και λίγο σπαζοκεφαλιά. Ιδρύθηκε νέος σύλλογος Μεσιτών Αστικών Συμβάσεων Πάρου – Αντιπάρου αλλά ο Παπα-μεσίτης της Νάουσας, δεν έβαλε υποψηφιότητα. Δυο βήματα από το σπίτι του ήταν. Έτσι όμως, δεν κάνουμε προκοπή…
- Το τοπικό συμβούλιο της Παροικιάς, που σε λίγες μέρες ολοκληρώνει τη θητεία του, δεν είχε την απόδοση που περίμεναν οι πολίτες, πολύ περισσότερο δε, στο ότι ήταν το μοναδικό τοπικό συμβούλιο στην Πάρο, που η Λαϊκή Συσπείρωση είχε την πλειοψηφία. Τα πράγματα δεν πήγαν με τον τρόπο που πίστευαν οι περισσότεροι και τελικά –γιατί αυτό είναι η μεγάλη αλήθεια- το τοπικό Παροικιάς πέρασε απαρατήρητο. Μαζί με το απαρατήρητο συμβούλιο την «πάτησαν» και οι εκλεγμένοι της πλειοψηφίας. Τόσο η πρόεδρος (Αργουδέλη), όσο και ο Πέτρος Αυλίτης που ήταν ουσιαστικά ο «τρεχαλατζής» της υπόθεσης, χάθηκαν στην σταυροδοσία των δημοτικών εκλογών με τον συνδυασμό Μπιζά.
- Η περιέργειά μου έχει μεγαλώσει μετά από όσα έμαθα σχετικά με τα δημοτικά τέλη καταστηματαρχών. Τελικά, πόσοι έχουν πληρώσει αυτά που τους αναλογούν και πόσοι είναι οι αιώνιοι τζαμπατζήδες της υπόθεσης; Πράματα και θάματα έχουν ακουστεί. Κυριολεκτικά δε θα ήθελα να είμαι στη θέση της νέας δημοτικής Αρχής που θα αναλάβει με το νέο έτος…
- Αμ το άλλο το σκεπτικό… Η μεγάλη πλειοψηφία –λέει- που έχουν «φάτσα» στην παραλία Παροικιάς, έδωσε τα πάντα για τη νίκη Κωβαίου. Όσοι πάλι είναι 10 μέτρα πιο πίσω από την παραλία και όσοι μένουν στον παραδοσιακό Οικισμό της Παροικιάς, ψήφισαν σε ποσοστό άνω του 80% τον Μπιζά. Τυχαίο; Δε νομίζω…
- Προς μέλη ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. 1: Κάποτε στις προεκλογικές συγκεντρώσεις των δημοτικών συνδυασμών σε Πάρο και Αντίπαρο, από τα μεγάφωνα ακουγόταν μόνο νησιώτικά τραγούδια. Το «σπάσιμο» αυτής της παράδοσης άρχισε στην Αντίπαρο με τον συνδυασμό «Μένουμε Αντίπαρο» το 2010, όταν από τα μεγάφωνα ακούστηκε Χατζιδάκης! Την ίδια εποχή στην Πάρο, ο συνδυασμός της Πρωτολάτη, «Πάρος – ΑΞΙΑ», έπαιζε από τα μεγάφωνα «Τι μας ενώνει;», του Μάνου Πυροβολάκη, ενώ «ξέφευγε» από τα στερεότυπα των προεκλογικών συγκεντρώσεων πηγαίνοντας γι’ αυτές στην «καρδιά» της Παροικιάς, στον παραδοσιακό Οικισμό, για να τις κάνει. Το 2023 ο συνδυασμός Μπιζά στις προεκλογικές του συγκεντρώσεις έκανε άλλο ένα βήμα μπροστά στα μουσικά ακούσματα. Έτσι, υπό τη συνοδεία βεγγαλικών στον αέρα, άκουγες και «μοδάτα» τραγούδια. Ούτε στα καλύτερα κλαμπ δηλαδή! Τι σημαίνουν όλα αυτά; Απλά, οι εποχές αλλάζουν!
- Προς μέλη ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. 2: Τη δεκαετία του ’80 ο κινηματογράφος «Ράδιο Σίτι» στην Πατησίων, ήταν ο πρώτος που παρουσίασε το τεχνολογικά σύστημα Cinerama, με τεράστια ημικυκλική οθόνη (η ταινία προβαλλόταν ταυτόχρονα από τρεις μηχανές), που έδινε την αίσθηση του τρισδιάστατου, και στερεοφωνικό ήχο. Θυμάμαι που όταν είχα πάει να δω την ταινία «Τοπ Γκαν», κάποια στιγμή που στην οθόμη έδειχνε μία αερομαχία, έπεσαν μπροστά μου κάτω από τις καρέκλες δύο κοπέλες, γιατί νόμισαν ότι όσα έβλεπαν συνέβαιναν πραγματικά μπροστά τους! Την ίδια δεκαετία, ο αείμνηστος Λ. Κύρκος, σε προεκλογική συγκέντρωση έπαιξε «ζωντανά» φυσαρμόνικα συγκινώντας τα πλήθη. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Αντ. Σαμαράς, «έφυγε» από τον κλασικό χώρο συγκεντρώσεων στην Αθήνα (πλ. Συντάγματος) και έκανε προεκλογική συγκέντρωση στο «Καλλιμάρμαρο», ενώ από τα μεγάφωνα παιζόταν μουσική με χέβι μέταλ ακούσματα! Μάλιστα μεταξύ αστείου και σοβαρού στα ροκ κλάμπ της εποχής έλεγαν ότι «αν θες να ακούσεις Όζι Όσμπορν (φωτό), να πας στις συγκεντρώσεις του Αντωνάκη». Τη δεκαετία του 2010 είχαμε ένα άλλο φαινόμενο. Πρωθυπουργός (Αλ. Τσίπρας), εμφανιζόταν μεν φορώντας κουστούμι, αλλά δε φορούσε γραβάτα. Αυτό προκάλεσε δεκάδες συζητήσεις στον συντηρητισμό της εποχής. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Απλά, οι εποχές αλλάζουν!
Προς μέλη ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. 3: Για όποιον/α δεν μπόρεσε να κατανοήσει τις δύο παραπάνω παραγράφους δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν. Ή εγώ δεν κατάφερα να γίνω αντιληπτός ή εκείνοι δεν μπορούν να κατανοήσουν τη σημερινή εποχή…
