Κ.Υ. Πάρου | Του Δ.Μ.Μ.
/Στο προηγούμενο φύλλο της η «Φωνή της Πάρου», έθεσε το θέμα της δημόσιας υγείας στο νησί και ζήτησε τις απόψεις των κ.κ. Κωβαίου, Μπιζά και Ροκονίδα.
Σαφώς και τους περισσότερους πολίτες τους ενδιαφέρει η πορεία του Κέντρου Υγείας και οι λόγοι πολλοί. Μην ξεχνούμε άλλωστε ότι τα ιδιωτικά ιατρεία –που λειτουργούν μόνο την ημέρα- όταν δουν τα δύσκολα στέλνουν τον πολίτη για τα περαιτέρω στο Κ.Υ. Ουσιαστικά τα ιδιωτικά ιατρεία στο νησί το μόνο που συμπλήρωσαν είναι οι σχετικά γρήγορες εξετάσεις που κάνουν. Όλα τα άλλα, τα ουσιαστικά, γίνονται από το Κ.Υ. Εκεί θα στραφούν όλοι στο απρόοπτο γεγονός που θα συμβεί, εκεί θα πορευτεί ο καθένας μας. Τα ιδιωτικά ιατρεία δεν είναι αυτά που θα μας λύσουν το πρόβλημα. (Αυτό το γράφω γιατί ακούσαμε και απόψεις ότι δεν έχουμε πρόβλημα γιατί ήρθαν πολλοί ιδιώτες γιατροί!).
Το Κέντρο Υγείας Πάρου των δεκάδων προβλημάτων λειτουργεί ακόμα με το αρχικό Οργανόγραμμα που είχε από την ίδρυσή του στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Σήμερα, το 2023, το Οργανόγραμμα Εσωτερικής Λειτουργίας δεν έχει αλλάξει διόλου. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά δεν είναι καν συμπληρωμένο. Ουσιαστικά και ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 ο πληθυσμός του νησιού έχει πολλαπλασιαστεί, όπως και ο αριθμός των επισκεπτών του, εμείς παραμένουμε στο παλιό Οργανόγραμμα. Δηλαδή, είμαστε στην καλύτερη μερικές δεκαετίες πίσω…
Από την άλλη, η «καραμέλα» περί νοσοκομείου μόνο γέλια μπορεί να φέρει. Νοσοκομείο έγινε και στη Νάξο και στη Σαντορίνη. Και τα δύο ουσιαστικά είναι λίγο καλύτερα από το δικό μας Κέντρο Υγείας. Το πρόβλημα ένα και μόνο. Δεν υπάρχει στελέχωση. Όταν δεν μπορούν να έρθουν 2-3 γιατροί περισσότεροι για το Κ.Υ. Πάρου, πιστεύει κάποιος ότι θα βρεθούν όλες οι ειδικότητες για να στελεχωθεί ένα νοσοκομείο στην Πάρο; Τότε γιατί αυτό δεν έγινε στη Νάξο ή τη Σαντορίνη; Γιατί έχουν ελλείψεις.
Το θέμα στην Πάρο είναι να βρεθεί λύση και να στελεχωθεί μ’ ένα νέο Οργανόγραμμα που θα ανταποκρίνεται στα πληθυσμιακά κριτήρια όχι μόνο του μόνιμου πληθυσμού, αλλά και του καλοκαιριού με τους χιλιάδες επισκέπτες. Ακόμα, χρειάζεται ένας νέος χώρος στέγασής του, αφού το υπάρχον κτίριο δεν μπορεί να ανταποκριθεί ακόμα και στις σημερινές ανάγκες.
Τέλος, κάτι που το έχουμε ξεχάσει όλοι μας. Πρέπει να βρεθεί μία λύση και να πετάξει και πάλι το αεροσκάφος του Βελεντζείου Ιδρύματος για τις αεροδιακομιδές.
Δ.Μ.Μ.
