Επειδή σε προηγούμενο φύλλο της εφημερίδας, άρχισε πάλι να εμφανίζεται στο προσκήνιο η «ψηφοθηρική» πρόταση για δημιουργία νοσοκομείου στην Πάρο, καλό θα είναι να «πούμε» κάποια πράγματα.

Προέρχονται από μία άκρως αποκαλυπτική και διαφωτιστική «ημερίδα για την υγεία» που διοργανώθηκε πριν αρκετό καιρό.

Όσοι παρέμειναν μέχρι το τέλος (πάντα στο τέλος είναι το καλό), παρακολούθησαν την ομιλία του επιστημονικού διευθυντή του κέντρου υγείας, ο οποίος με στοιχεία πολυετών ερευνών , απόψεις σπουδαίων μελετητών και τεκμηριωμένες εκθέσεις αναλυτών στο χώρο της υγείας διεθνώς , μας απέδειξε αυτό που όλοι οι νοήμονες λογικά σκεπτόμενοι πάνω στο νησί ξέρουν.

Νοσοκομείο δεν μπορεί αλλά και δεν πρέπει να γίνει.

Δεν μπορεί γιατί είναι σχεδόν αδύνατο να στελεχωθεί και να λειτουργήσει έτσι όπως αρμόζει, αλλά και δεν πρέπει γιατί αν όλα γίνουν (δηλαδή με αρκετούς γιατρούς πολλών ειδικοτήτων, χειρούργους κλπ, νοσηλευτικό και διοικητικό προσωπικό, κτήρια, μηχανήματα, υποδομές ξενοδοχειακές κα) τότε θα είναι πολύ επικίνδυνο για τους μόνιμους κατοίκους και τους επισκέπτες.

Γιατί;

Γιατί έχει αποδειχθεί ότι σε μέρη με πληθυσμό κάτω των διακοσίων χιλιάδων νοσοκομείο δεν μπορεί να λειτουργήσει ικανοποιητικά, λόγω ελαχίστων περιστατικών, που σημαίνει έλλειψη απόκτησης εμπειριών και απουσία πρακτικής.

Σε γενικές γραμμές όμως το πολύ περιορισμένο προσωπικό καθώς και η έλλειψη εξειδικευμένων τμημάτων καθιστούν τα μικρότερα νοσοκομεία αναποτελεσματικά, στη διαχείριση ακόμη και μέσης βαρύτητας περιστατικών, με αποτέλεσμα τις συχνές διακομιδές προς το κέντρο αλλά και τις πολλές επιπλοκές (αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα σε σχέση με τα μεγαλύτερα νοσοκομεία).

Κατά την διάρκεια μάλιστα της συζήτησης, αμφισβητήθηκε ακόμη και η ικανότητα του τοπικού νοσοκομείου της Σύρου να διαχειριστεί ικανοποιητικά κάποια περιστατικά, γεγονός που φάνηκε να βρίσκει σύμφωνους και τους ιατρούς (πόσον μάλλον ένα μικρότερο Νοσοκομείο στην Πάρο!).

Άλλωστε επιβεβαιώθηκε «εμπειρικά» αυτή η άποψη από την πλημμελή λειτουργία νοσοκομείων στη Νάξο και την Σαντορίνη όπου έχουν εκπέσει σε χαμηλό επίπεδο προσφερομένων υπηρεσιών.

Το μόνο νοσοκομείο που μπορεί να λειτουργήσει σε ανεκτό επίπεδο είναι της Σύρου ικανοποιώντας όλες τις ανάγκες του νομού Κυκλάδων, αφού φυσικά «ενισχυθεί» και αυτό.

Αυτό που χρειάζεται η Πάρος είναι ενισχυμένο Κέντρο Υγείας με ειδικότητες (κυρίως Γενικής Ιατρικής και Παθολογίας και ιατρούς βασικών ειδικοτήτων όπως Παιδίατρο, Καρδιολόγο, Ορθοπεδικό, Γυναικολόγο, δύο Χειρούργους κτλ).

Επίσης, καλή γνώση / μετεκπαίδευση των υπηρετούντων ιατρών στα επείγοντα και κάλυψη τυχόν νομοθετικών κενών πάνω στα αντικείμενα της εργασίας τους η οποία θα τους επιτρέψει να κάνουν όλες τις κατάλληλες ιατρικές πράξεις άμεσα με ποιότητα και με ασφάλεια, εξειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό, λειτουργία των διαγνωστικών τμημάτων και οργανωμένο σύστημα για άμεση διακομιδή των επειγόντων περιστατικών.

Και φυσικά υλικοτεχνική υποδομή και μονάδα αιμοκάθαρσης, η οποία σύμφωνα με την νομοθεσία δεν απαιτεί την ύπαρξη νοσοκομειακής μονάδας για να λειτουργήσει, αλλά μπορεί να υπάρξει και εντός μονάδων πρωτοβάθμιας φροντίδας, δηλαδή σε Κέντρα Υγείας.

Τώρα γιατί, από την εποχή του Αβραμόπουλου μέχρι το προεκλογικό πρόγραμμα του Κωβαίου, τάζουν και ξανατάζουν νοσοκομεία ευρωπαϊκών προδιαγραφών αυτό μπορεί ο καθένας να το καταλάβει.

Άλλωστε σανό τρώνε ως γνωστόν μόνο τα τετράποδα…

Ή μήπως όχι;

ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ