ΣΥΡΙΖΑ: Δεν πιάνει αράχνες! | Του Δ.Μ.Μ.

Την περασμένη Κυριακή, 17 Σεπτεμβρίου, πηγαίνοντας στο εκλογικό κέντρο της Ο.Μ. (Οργάνωση Μελών) ΣΥΡΙΖΑ Πάρου – Αντιπάρου, ειλικρινά εξεπλάγην από τον κόσμο που είδα. Έξω από το γραφείο είχαν σχηματιστεί «πηγαδάκια» με συζήτηση περί των εσωκομματικών εκλογών, ενώ σχεδόν από τις σκάλες είχε σχηματιστεί «ουρά» από ψηφοφόρους.

Η τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε μία κακή ψυχολογική θέση όπως και οι υπόλοιπες Οργανώσεις σ’ όλη την Ελλάδα, έπειτα από το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών του 2023. Σημειώνω ότι η προσέλευση εκλογέων στην Παροικιά, την περασμένη Κυριακή, έφτασε στα 222 μέλη. Για να καταλάβει κάποιος/α το μέγεθος να θυμίσουμε ότι στις τελευταίες εκλογές του Ιουνίου ο ΣΥΡΙΖΑ στην Πάρο έπεσε κάτω από το ψυχολογικό όριο των 1000 ψήφων, αφού έλαβε σε όλο το νησί μόλις 979 ψήφους (ποσοστό δηλαδή 18,46%). Και ενώ, μετά τον Ιούνιο, ο ΣΥΡΙΖΑ και στην Πάρο προσπαθεί να βρει και πάλι τη χαμένη του ψυχολογία νίκης, αίφνης (;) παρουσιάστηκε αυτός ο μεγάλος αριθμός την περασμένη Κυριακή.

Τι γίνεται λοιπόν; Γιατί αυτή η μεγάλη προσέλευση; Γιατί –και πιο βασικό αυτό- οι παραδοσιακοί «Συριζαίοι» υποψήφιοι βρέθηκαν στις εσωκομματικές εκλογές εκτός νυμφώνος;

Υπάρχει μία μεγάλη αλήθεια και μάλλον είναι η μοναδική! Ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον είναι το μεγάλο σύγχρονο κεντροαριστερό κόμμα της χώρας. Ένα μεγάλο «ρεύμα» της κοινωνίας έχει αποδεχτεί ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένα κομματικό δίπολο. Κατά καιρούς αυτό εκφράζεται με διάφορες ονομασίες. Ο χαρισματικός Τσίπρας ήταν ο πρώτος που το κατάλαβε στον ΣΥΡΙΖΑ σε επίπεδο στελεχών πρώτης γραμμής.

Την περασμένη Κυριακή λοιπόν βρέθηκε στην Παροικιά αυτός ο κόσμος για να ψηφίσει. Ούτε η Αχτσιόγλου, ούτε πολύ περισσότερο ο Κασσελάκης είναι οι «κλασικοί» αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ των προηγούμενων δεκαετιών. Η άλλη μεγάλη αλήθεια είναι ότι η μεταπολιτευτική γενιά που εντάχτηκε στο ΚΚΕ εσ. (προπομπό του ΣΥΡΙΖΑ), είναι σήμερα κοντά 70 ετών! Τότε θεωρούσαν π.χ. ότι ο πολιτισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ανανεωτικής αριστεράς και όταν έπαιζε δημόσια φυσαρμόνικα ο Κύρκος, αυτό ήταν μία άλλου είδους προσέγγιση στις λαϊκές μάζες. 

Η δεκαετία του 2010 έφερε εκτός των μνημόνια και μία άλλου είδους σκέψη της κοινωνίας για την πολιτική. Ο ΣΥΡΙΖΑ πάντα ήταν ανεκτός στη διαφορετικότητα και μάλλον αυτό είναι και το κύριο χαρακτηριστικό του. Είναι μία άγραφτη ιδεολογία εντός του!

Ο ΣΥΡΙΖΑ μετεξελίσσεται και πάλι. Μόνο έτσι μπορεί και πάλι να σηκώσει κεφάλι και να κυβερνήσει!

Δ.Μ.Μ.