Ως Εδώ | Της Μαρ. Χανιώτη

Αποδεικνύεται καθημερινά ότι ο κ. Κασσελάκης τελικά επιστρατεύει όλες τις δυνάμεις του, να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. υιοθετώντας όλα τα επιχειρήματα του  ΑΝΤΙΣΥΡΙΖΑ μετώπου!

Αποδημεί συστηματικά το ηθικό πλαίσιο της Αριστεράς. Δεν έχει αφήσει τίποτα από το εγχειρίδιο της αποδόμησης των πολιτικών αντιπάλων. Χρησιμοποιώντας μάλιστα,  ολόκληρο το ιδεολογικό οπλοστάσιο της Δεξιάς. 

Έφτασε μέχρι το σημείο να χρησιμοποιήσει τα περί καλής γνώσης αγγλικής και φοίτησης σε μεγάλα ξένα Πανεπιστήμια, το αφήγημα δηλαδή περί Αριστείας της Δεξιάς!

Ο κ. Κασσελάκης που μέχρι πριν ενάμιση χρόνο ισχυρίζονταν ότι ο νόμος Κατρούγκαλου ήταν η αιτία όλων των κακών και τώρα τον συμπεριλαμβάνει στο πρόγραμμά του, που μίλαγε για δημόσια παιδεία, που ήταν ενάντια σε αποκλεισμούς!

Ο κ. Κασσελάκης, ήταν που θα ένωνε τις αριστερές δυνάμεις αλλά το μόνο που κάνει είναι να τις διαιρεί. Και σε αυτό πιστέψαμε όλοι όσοι τον στηρίξαμε.

Είναι ο ίδιος, που κάνει τα πάντα να απαξιώσει ένα κόμμα της αριστεράς (με τις όποιες παθογένειες), που κυβέρνησε τη χώρα για 4+ χρόνια, που την έβγαλε από τα μνημόνια με τα όποια λάθη αλλά την έβγαλε, που εξυγίανε τα πτωχευμένα ασφαλιστικά ταμεία, που άφησε 37 δις ως μαξιλάρι για τα δύσκολα με το αίμα και τη στήριξη των πολιτών της χώρας που το εμπιστεύτηκε, στηρίζοντας τις ελπίδες του σ’ αυτό.

Απαξιώνει ένα κόμμα που ενίσχυσε τη δημόσια υγεία (υπό αντίξοες συνθήκες μνημονίων), που ολοκλήρωσε έργα βαλτωμένα επί δεκαετίες χωρίς ενδιάμεσους και μίζες, που άνοιξε τα ναυπηγεία, που καθιέρωσε το μεταφορικό ισοδύναμο, που κοίταξε στα μάτια τους νησιώτες με πολιτικές σοβαρές, που έκανε ξανά υπερήφανη τη χώρα όταν όλη η Ευρώπη την απαξίωνε, που δεν υπολόγισε το πολιτικό κόστος και υπόγραψε μια συμφωνία, αυτή των Πρεσπών που έκανε την χώρα βασικό παίχτη στα Βαλκάνια....

Απαξιώνει συστηματικά και με το χειρότερο τρόπο μια προσπάθεια πολλών ανθρώπων που έδωσαν πίστη, ψυχή και αγωνίστηκαν για κάτι καλύτερο, χρησιμοποιώντας πρακτικές που θυμίζουν εφιάλτη... καλώντας κόσμο σε αντισυγκεντρώσεις σπέρνοντας μίσος με ακατανόμαστες εκφράσεις που θυμίζουν εποχές που σημάδεψαν τη χώρα στο παρελθόν και ξυπνώντας μνήμες σε ανθρώπους της Αριστεράς που βασανιστικών από αυτά χρησιμοποιώντας το αφήγημα για τη Δημοκρατία κι άλλα τέτοια που μάλιστα ακούστηκαν και πριν λίγες ημέρες στην Αμερική...!

Πιο πολύ, η σημερινή διαδικασία θυμίζει φοιτητικές εκλογές παρά ένα σοβαρό κόμμα που πάει σε συνέδριο που θα καταλήξει σε πολιτικό αποτέλεσμα.  

Ποιο πολιτικό αποτύπωμα θα αφήσει αυτό το συνέδριο;

Είναι αδιαμφισβήτητο ότι και οι δύο πλευρές στην παρούσα φάση χάνουν. 

ΩΣ εδώ λοιπόν, οι ευκαιρίες τέλος. Ο ηγέτης οφείλει να ενώνει, να πολλαπλασιάζει, να προσθέτει κι εδώ έχουμε το αντίθετο.

Ευχή...

Η Αριστερά, πάντα αναγεννιέται από τις στάχτες της και ελπίζω ότι θα τον βρει τον τρόπο. Και αυτό είναι το αισιόδοξο. Από Δευτέρα λοιπόν μια άλλη μέρα θα γεννηθεί, μακριά από όσα ΑΠΕΧΘΗ μας πλήγωσαν, αυτό θέλω να πιστεύω και γι' αυτό θα αγωνίζομαι μέχρι το τέλος.

Μαρία Χανιώτη