Η Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου για το Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο

Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΓΗΣ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ

Την Τρίτη 23/7 συζητήθηκε στο Δημοτικό συμβούλιο το εξ αναβολής θέμα του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου (ΤΠΣ).

Μια συνεδρίαση που κράτησε τέσσερεις ώρες. Αποδείχθηκε η ορθότητα της πρότασης μας για αναβολή από την προηγούμενη συνεδρίαση που είχε 16 θέματα, όπως επίσης και η έλλειψη ολοκληρωμένης προετοιμασίας από την Δημοτική Αρχή από την πληθώρα των πρόσθετων επιστολών από φορείς.

Μεταξύ των άλλων θέσαμε τα παρακάτω:

Η απόφαση του ΔΣ θα πρέπει να κινείται σε γενικές αρχές που πρέπει να διέπουν το ΤΠΣ και με σαφή τρόπο να απαντά στο ερώτημα, ανάπτυξη για ποιόν;

Ο χωροταξικός και πολεοδομικός σχεδιασμός, γενικότερα η οργάνωση του κοινωνικού χώρου δεν είναι τεχνοκρατικό ζήτημα. Είναι βαθύτατα πολιτικό.

Από αυτήν την άποψη η Δημοτική Αρχή θα έπρεπε πολύ νωρίς να έχει προκαλέσει Δημοτικό Συμβούλιο ακριβώς με αντικείμενο τον προσανατολισμό του ΔΣ σε μια κατεύθυνση που εξυπηρετεί τις ανάγκες των πολλών ή τα συμφέροντα των λίγων.

Στη συνέχεια τότε μπορεί κανείς να υιοθετεί απόψεις και προτάσεις που έχουν να κάνουν με τεχνοκρατικά ζητήματα όπως συντελεστές δόμησης, αρτιότητες κλπ.

  • Στο ερώτημα λοιπόν, ανάπτυξη για ποιόν η θέση μας, που έγινε δεκτή από το Δημοτικό Συμβούλιο, είναι ανάπτυξη που ικανοποιεί τις λαϊκές ανάγκες:

·        Προστασία και ανάδειξη του φυσικού, πολιτιστικού και δομημένου περιβάλλοντος. Μέτρα προστασίας των φυσικών πόρων (νερό κλπ)

·        Πρόβλεψη κατασκευής κοινωνικών υποδομών (σχολείων, αθλητικών και πολιτιστικών εγκαταστάσεων, αντιπλημμυρικών έργων, χωροθέτηση ρεμάτων, χώρων στάθμευσης κλπ).

·        Αξιοποίηση της γης για εξασφάλιση λαϊκής στέγης, την οργάνωση του πρωτογενούς τομέα, του τουρισμού, του περιβάλλοντος.

·        Αξιοποίηση της γης για την κατασκευή των απαραίτητων κοινωνικών υποδομών (δομές Υγείας κλπ) και των απαραίτητων έργων υποδομών ( έργα ύδρευσης – αποχέτευσης, λιμενικές εγκαταστάσεις, πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής κλπ).

Στο πλαίσιο μιας τέτοιας πολιτικής το Συμβούλιο μεταξύ των άλλων αποφάσισε:

1.     Να μην υπάρχει δυνατότητα εφαρμογής ιδιωτικών πολεοδομικών σχεδίων (ΕΠΣ, ΕΣΧΑΔΑ, ΕΣΧΑΣΕ).

2.     Να μην επιτρέπεται η εγκατάσταση αιολικών πάρκων και να υπάρχουν προϋποθέσεις για την εγκατάσταση Φ/Β.

3.     Να διατηρηθούν όλες οι ευνοϊκές διατάξεις του ΓΠΣ για το περιβάλλον και όπου χρειάζεται να διορθωθούν και να  ενισχυθούν παραπέρα.

4.     Ξενοδοχεία μέχρι 80 ή 60 κλίνες.

5.     Να εξεταστεί η δυνατότητα ελεγχόμενης επέκτασης των υπαρχόντων οικισμών.

Έγιναν δεκτές οι προτάσεις μας:

1.     Να απαγορευτούν τα υπόσκαφα

2.     Να απαγορευτούν οι πισίνες εκτός των κεντρικών πισινών ή επιμέρους που αντιστοιχούν στον όγκο της κεντρικής σε ξενοδοχεία με ταυτόχρονη κατασκευή δεξαμενών νερού ίσου όγκου.

3.     Σε νέες οικοδομικές άδειες να μην επιτρέπεται η χρήση τους ως κατοικίες  βραχυχρόνιας μίσθωσης.

-   Δεν πρέπει όμως να τρέφουμε αυταπάτες για τις προθέσεις της κυβερνητικής πολιτικής που ήδη έχουν εκδηλωθεί με το χωροταξικό νομοσχέδιο του τουρισμού. Με βάση την νομοθεσία, τα ΤΠΣ πρέπει να εναρμονίζονται με τον Περιφερειακό Χωροταξικό Σχεδιασμό, που δεν τον γνωρίζουμε , αλλά ξέρουμε ότι η Περιφερειακή αρχή αποτελεί στήριγμα των κυβερνητικών επιδιώξεων για τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων. Τέλος μετά την ολοκλήρωση της μελέτης, ο μελετητής θα την καταθέσει στο Υπουργείο, χωρίς κανείς να διασφαλίζει ότι αυτή θα γίνει νόμος.

Ο χρόνος για την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας είναι πολύς, τουλάχιστον  δυο χρόνια.

- Για τον λόγο αυτό ζητάμε από την Δημοτική Αρχή να φέρει στο Δημοτικό Συμβούλιο δέσμη μεταβατικών μέτρων, όπως την άμεση κατάργηση των υπόσκαφων, τα μέτρα για τις πισίνες, την απαγόρευση σε νέες οικοδομικές άδειες της χρήσης τους ως κατοικίες βραχυχρόνιας μίσθωσης και να απαιτήσουμε από το αρμόδιο Υπουργείο της υιοθέτηση τους.

Είναι κατανοητό ότι μπροστά σε αυτή την διαδικασία ο παριανός λαός πρέπει να είναι σε ετοιμότητα να διεκδικήσει την εφαρμογή μια πολιτικής που θα εμποδίσει την παραπέρα παράδοση του τόπου μας στις αδηφάγες ορέξεις των επενδυτικών ομίλων.