Η νέα πολιτική του Τράμπ για τον κόσμο, την Ευρώπη

Το μήνυμα που παρέδωσε ο Αμερικανός αντιπρόεδρος στους ευρωπαίους και παγκόσμιους ηγέτες στη διάσκεψη του Μονάχου για την ασφάλεια ήταν πολύ σαφές.

Μπροστά στους εμβρόντητους ευρωπαίους το Νο 2 της Αμερικής, για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες ημέρες, έθεσε τους νέους όρους του αμερικάνικου imperium.

Θα κάνουμε ότι μας αρέσει αρκεί να έχουμε οικονομικό όφελος.

Η οικονομική βάση είναι η ουσία της πολιτικής. «Κάνε την Αμερική μεγάλη ξανά».

Όλα τα γεωστρατηγικά συμφέροντα της υπερδύναμης θα πρέπει να τα βλέπουμε κάτω από αυτό το πρίσμα.

Για αυτό και στη συμφωνία ειρήνευσης για την Ουκρανία η Αμερική απαιτεί τη «συνεκμετάλλευση» του 50% των σπανίων γαιών της Ουκρανίας, προκειμένου να στηρίξει τη χώρα οικονομικά. Για αυτό για την ειρήνευση στη Γάζα προτείνουν τον εκτοπισμό των Παλαιστινίων και τη μετατροπή της, με Αμερικάνικα κεφάλαια, σε Ριβιέρα της Μεσογείου.

Πρόκειται για μια καθαρή αλλαγή πορείας και μια ψυχρολουσία για το Ζελένσκι και τους ευρωπαίους.

Ειδικά για την Ουκρανία η οποία οδηγήθηκε σε έναν πόλεμο ο οποίος κατέστρεψε τη χώρα, αφού απώλεσε το 1/3 των εδαφών της, διέλυσε την παραγωγική της βάση και έχασε μεγάλο μέρος της μεταλλευτικής της παραγωγής.

Η δε Ευρώπη στηρίζοντας ανεπιφύλακτα τις αμερικάνικες επιλογές, που στόχο είχαν την οικονομική περιθωριοποίηση της Ρωσίας (πράγμα που δεν έγινε), οδηγήθηκε σε μια ενεργειακή κρίση. Η κρίση αυτή προήλθε με την αποκοπή της από το φθηνό ρωσικό φυσικό αέριο, το οποίο παραδοσιακά προμηθευόταν από τη Ρωσία και την αντικατάσταση του με αμερικάνικο αέριο, το οποίο έρχεται στην Ευρώπη κατά 40% ακριβότερα.

Τι μας λέει λοιπόν, η νέα αμερικανική κυβέρνηση;

Δεν θα πληρώσουμε για τις στρατηγικές αμυντικές δαπάνες της Ευρώπης. Να αυξήσετε τις στρατιωτικές δαπάνες σας στο 5% του ΑΕΠ. Να φροντίσετε για την ασφάλεια των χωρών σας μόνοι σας. Πως αλλιώς δηλαδή ο Τράμπ να τους πει: Δε σας θέλω. Δεν έχετε βαρύτητα για εμένα. Οι ανταγωνιστές μου είναι η Ρωσία και η Κίνα.

Τι πιο σαφές μήνυμα από αυτό;

Μήπως λοιπόν θέλοντας και μη θέλοντας οι άβουλοι ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να ξανασκεφτούν την άρρηκτη πρόσδεση της ένωσης στο άρμα της Αμερικής;

Πόσα «μαθήματα δημοκρατίας», πόσες παρεμβάσεις στα εσωτερικά των ευρωπαϊκών κρατών και πόση στήριξη σε ακροδεξιά κόμματα θα ανεχθούν;

Μήπως έφτασε η ώρα της χειραφέτησης;

Σταύρος Στέλλας

15-02-2025