Το πρόβλημα είναι πολυσήμαντο. Πολύ περισσότερο που η γήρανση του πληθυσμού δημιουργεί αρνητική επίδραση στην αγορά εργασίας, στην υγειονομική περίθαλψη και στα συνταξιοδοτικά συστήματα.

Οι γεννήσεις από το 1980 κάθε χρόνο είναι λιγότερες, στις «παραγωγικές» ηλικίες από 20-45 ετών. Όσομεγαλύτερη είναι η ηλικία τεκνοποίησης,τόσο λιγότερα παιδιά θα γεννηθούν.

Λόγω της αύξησης του προσδόκιμου ζωής και της μείωσης των γεννήσεων, είμαστε σανχώρα από τις πιο «γερασμένες» στην ΕΕ.

Σήμερα οι 65+ είναι 2.500.000 και μέχρι το 2050 θα έχουν αυξηθεί κατά 600.000. Η μόνη ηλικιακή ομάδα που θα παρουσιάσει αύξηση.

Το ισοζύγιο θανάτων γεννήσεων είναι αρνητικό. Το 2023 είχαμε 56.000 θανάτους περισσότερους από τις γεννήσεις. Επίσης αρνητικό είναι το ισοζύγιο όσων έρχονται στη χώρα και όσων φεύγουν. Οι δύο αυτές τάσεις, δεδομένων και των οικονομικών συνθηκών, δεν αναμένεται να βελτιωθούν.

Αλλάζει η σύνθεση της κοινωνία. Έχουμεόλο και λιγότερους γάμους και αύξηση των μονογονεϊκώνοικογενειών. Αύξηση των διαζυγίων.

Είναι γεγονός ότι η κλασσική μορφή της οικογένειας έχει διαφοροποιηθεί και αυτό έχει αντίκτυπο στις γεννήσεις. Όλο και περισσότερα ζευγάρια δεν επιθυμούν τεκνοποίηση.

Προ κρίσης είχαμε 13 θανάτους κάθε 10 γεννήσεις. Σήμερα είναι 18 θάνατοι σε κάθε 10 γεννήσεις.

Το έλλειμα γεννήσεων και θανάτων την επόμενη 25ετια θα συνεχισθεί. Εάν δεν πάρουμε αποτελεσματικά μέτρα, την επόμενη 25ετια θα έχουμε 1.5 εκατ.περισσότερους θανάτους από γεννήσεις.

Ίσως όλα αυτά να φαίνονται μακρινά, όμως δεν είναι, διότι είναι καθοριστικά για το μέλλον μιας χώρας.

Ακόμη και εάν σήμερα (πράγμα που δε φαίνεται στον ορίζοντα) πάρουμε ουσιαστικά και αποτελεσματικά μέτρα, αυτά όπως ο καθένας καταλαβαίνει, θα έχουν αποτέλεσμα μετά από 30 χρόνια.

Η βελτίωση των δημογραφικών μεγεθών είναι ένα θέμα που αφορά όλους μας, πρωτίστως όμως, την εκάστοτε κυβέρνηση, η οποία θα πρέπει να δημιουργήσει πολιτικές ουσιαστικές αλλά και βιώσιμες, που θα υποστηρίζουν μακροχρόνια τις οικογένειες και τα παιδιά όχι μόνο κατά τη γέννηση αλλά και μέχρι την ενηλικίωσή τους.

Άλλες ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Ιρλανδία, Ισλανδία, Ολλανδία) ήδη έχουν πάρει μέτρα με θετικά αποτελέσματα.

Υ.Γ Η ενσωμάτωση μεταναστών, θα ήταν μια λύση αλλά είναι μόνο προσωρινή και μικρής έκτασης.

Σταύρος Στέλλας