Σε κάθε αναφορά στις εγκληματικές παραλείψεις σχετικά με τα Τέμπη, υπάρχει, από κυβερνητικούς παράγοντες, η μόνιμη επωδός για το Μάτι.

Με ποια λογική όμως, μπορεί να συγκριθεί μια φυσική καταστροφή, η οποία ήταν απρόβλεπτη και μη αντιμετωπίσιμη (συνεπικουρούμενη από πολεοδομικές παθογένειες του παρελθόντος), με την τραγωδία των Τεμπών, για την οποία υπήρχαν προειδοποιήσεις, έγκαιρα και ουσιαστικά;

Μήνες πριν το δυστύχημα των Τεμπών, οι συνδικαλιστές του ΟΣΕ με αλλεπάλληλες διαμαρτυρίες και εξώδικα προειδοποιούσαν για επερχόμενο δυστύχημα. Ο αρμόδιος υπουργός αρνιόταν να τους συναντήσει.

Το 2022, ο τότε πρόεδρος της επιτροπήςγια τα έργα σηματοδότησης και ασφάλειας, δηλ ένα επιχειρησιακό στέλεχος, παραιτήθηκε προκειμένου να μην είναι συνυπεύθυνος.

Με ποιους άλλους τρόπους θα έπρεπε να προειδοποιηθεί η κυβέρνηση; Άρα η ευθύνη την βαραίνει στο ακέραιο.

Όλα τα υπόλοιπα είναι η γνωστή κυβερνητική πρακτική που επικρατεί σε όλα τα επίπεδα. Ρουσφετολογικοί διορισμοί ατόμων με επαγγελματική ανεπάρκεια, διαλυμένες και ανεξέλεγκτες λειτουργίες υπηρεσιών κλπ.

Επίσης ο ισχυρισμός ότι φταίνε οι προηγούμενοι είναι αφελής.

Όταν είσαι κυβέρνηση με απόλυτη αυτοδυναμία επι τρία έτη πριν από το δυστύχημα, ότι και εάν έχουν κάνει οι προηγούμενοι, για εσένα δεν υπάρχει δικαιολογία. Ούτε για τον αρμόδιο υπουργό ο οποίος είτε για λόγους ευθιξίας είτε για να εκτονώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια έπρεπε να παραιτηθεί.

Τουναντίον, επιβραβεύτηκε και επανεκλέχθηκε με τις ψήφους των πολιτών, που ψηφίζουν τη γραμμή του κόμματος χωρίς δεύτερη σκέψη.

Στην πραγματικότητα έχουμε μια πλήρη αποποίηση ευθυνών. Όμως μετά την παραδοχή του ίδιου του πρωθυπουργού ότι είχε ενημερωθεί λανθασμένα και εφόσον αυτούς τους λανθασμένους ισχυρισμούς, επί τρία χρόνια τους μετέφερε στην ελληνική κοινωνία, υπάρχουν ευθύνες και για τον ίδιο. Διότι είτε ήταν αφελής και πίστευε ότι του έλεγαν, είτε κάποιοι τον ξεγέλασαν (εδώ θα έπρεπε να είχαμε αποπομπές), είτε από την αρχή γνώριζε και το απέκρυπτε.

Σοβαρότατη επίσης ευθύνη υπάρχει όταν ο πρωθυπουργός «προαναγγέλλει» (ως ευχή) να υπάρξουν κάποια βίντεο που να ξεκαθαρίζουν την κατάσταση. Δυο ημέρες μετά εμφανίζονται 2 βίντεο. Ταυτόχρονα τα ΜΜΕ αρχίζουν να λένε ότι τα βίντεο είναι γνήσια και ότι αποδεικνύουν ότι η αμαξοστοιχία δε μετέφερε εύφλεκτο υλικό.

Όλα αυτά τρία χρόνια μετά την τραγωδία.

Εν κατακλείδι μετά τις τόσο σοβαρές παραλείψεις και ευθύνες, το να συζητάμε σήμερα εάν ένα βίντεο είναι πλαστό ή γιατί εμφανίστηκε τώρα, είναι πολύ δευτερεύοντα ζητήματα.

Οι ευθύνες της κυβέρνησης στην τραγωδία αυτή είναι βαρύτατες. Επιχειρείται να επιβληθεί συσκότιση μέσω του ελέγχου της δικαιοσύνης, και των κατευθυνόμενων δημοσιευμάτων από τα φίλα προσκείμενα ΜΜΕ. Η συσκότιση αυτή αφορά σε «λάθος χειρισμούς» , παράνομα μπαζώματα κλπ τα οποία ενδεχομένως να αλλοιώνουν τα αίτια του δυστυχήματος.

Ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, να δικαιώσει τις προσδοκίες της κοινωνίας, και να αφήσει να πέσει άπλετο φως στην υπόθεση.

Σε ό,τι μας αφορά ως πολίτες θα πρέπει να συνεχίσουμε διαμαρτυρόμενοι με κάθε τρόπο, μέχρι να αποκαλυφθεί ολόκληρη η αλήθεια και οι θεσμοί να αρχίσουν να λειτουργούν ανεξάρτητα από τη βούληση της εκάστοτε κυβέρνησης.

Σταύρος Στέλλας

22/2/2025