Ο σάκος του μποξ… | Του Δ.Μ.Μ.

Σε όλον τον κόσμο για να «τραβήξει» μπροστά ο αθλητισμός υπάρχουν πάντα αυτοί που πρωταγωνιστούν, αυτοί που φέρνουν τους αθλητές και τις αθλήτριες στους αγωνιστικούς χώρους, που είναι και το ζητούμενο στον μαζικό αθλητισμό.

Αν δεν υπήρχε ο ανταγωνισμός της Βερούλη με τη Σακοράφα, που γέμισε τα στάδια, δε θα βλέπαμε την άνθηση του κλασικού αθλητισμού τα αμέσως επόμενα χρόνια και δεν είχαμε φανταστεί τόσα Ολυμπιακά μετάλλια.

Να θυμίσω -για τον στίβο- ότι μετά το χρυσό μετάλλιο του 1896 στον Μαραθώνιο στην Αθήνα, από τον Σπύρο Λούη και του Κωστή Τσικλητήρα στο μήκος άνευ φοράς στη Στοκχόλμη, το 1912, η χώρα μας είδε πάλι χρυσό μετάλλιο το 1992 με την Πατουλίδου και ακολούθησαν οι Κεντέρης, Τσουμελέκα, Χαλκιά, Στεφανίδη και ο αξεπέραστος Μίλτος Τεντόγλου (δύο φορές σερί). Αν αρχίσω δε, να γράφω τα αργυρά και τα χάλκινα στον στίβο, είναι σίγουρο ότι θα ξεχάσω κάμποσους.

Παρόμοια πράγματα μπορώ να γράψω για το μπάσκετ και την άνθηση μετά την ομάδαρα της Εθνικής Ελλάδος τη δεκαετία του ’80 με Γιαννάκη, Γκάλη και τον τεράστιο «Μπέμπη», Φάνη Χριστοδούλου. Πάντα, μα πάντα, πιστέψτε με, χρειάζεται εκείνη η ομάδα, η μεγάλη, ή ο σούπερ αθλητής που θα τραβήξει τις μεγάλες μάζες για άθληση.

Γιατί τώρα τα γράφω όλα αυτά και τι σχέση έχουν με την Πάρο; Έχουν και παραέχουν! Τα διπλανά μας νησιά έχουν ομάδες σε εθνικές κατηγορίες και κάποια νησιά εξ αυτών βλέπουν ακόμα και ευρωπαϊκές διακρίσεις! Εμείς εδώ στο ζουμί μας και τις τοπικιστικές αστειότητες. Μέχρι εκεί φτάνει το μυαλό μας. Υπάρχει έλλειψη οράματος, υπάρχει έλλειψη διοικητικών παραγόντων.

Η μόνη σοβαρή προσπάθεια με πραγματικό όραμα που είδα τα τελευταία χρόνια στο νησί μας, ήταν αυτή στο λαοφιλέστερο άθλημα επί Γης. Δηλαδή, το ποδόσφαιρο. Αυτή η προσπάθεια ήταν του Βαζαίου Πετρόπουλου, με την Αθλητική Ένωση Πάρου. Αλήθεια; Έχει κανείς αναρωτηθεί πώς «τορπιλίστηκε» αυτή η προσπάθεια της συνένωσης, για μία επιτέλους συμμετοχής ποδοσφαιρικής παριανής ομάδας σε μεγαλύτερη κατηγορία (με εξαίρεση την προσπάθεια του Νηρέα, προ 17 περίπου ετών).

Ας μην κρυβόμαστε. Δεν είναι τίμιο. Η προσπάθεια «τορπιλίστηκε» εντός. Άλλες συμφωνίες είχαν γίνει για τη μία ομάδα που θα μας εκπροσωπεί παραέξω κι άλλα έγιναν μετά. Ο κάθε παράγοντας ήθελε τα μικροσυμφέροντα της ομάδας του χωριού του…

Τι κερδίσαμε μ’ αυτό; Να ξεπεράσουμε φέτος κάθε προηγούμενο ηττών και οι ομάδες μας να είναι ο σάκος του μποξ για τις ομάδες των άλλων νησιών στις Κυκλάδες. Αυτό έφερε η «κοντή» εκτίμηση που έχουν πολλοί για τον αθλητισμό της Πάρου…

Δ. Μ. Μ.