Το τελευταίο διάστημα τα φώτα της δημοσιότητας στράφηκαν στην Πάρο με αφορμή ποικίλες επιχειρηματικές αυθαιρεσίες στις παραλίες του νησιού, όπως αυτές αναδείχτηκαν από τις μαζικές και επαναλαμβανόμενες κινητοποιήσεις των κατοίκων του.

Η αλήθεια είναι πως αντίστοιχες καταγγελίες έχουμε κάνει και ως Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου ήδη από το 2015. Σήμερα ήρθαν και πάλι στο προσκήνιο οι παράνομες καταλήψεις παραλιών και αιγιαλού από επιχειρηματίες που τοποθετούν ξαπλώστρες όπου βρουν, η μη τήρηση των προβλεπόμενων αποστάσεων, η ανυπαρξία των απαραίτητων σημάνσεων κ.α., ακόμα και εντός περιοχών Natura.

Πρόκειται για επιχειρηματική δραστηριότητα που αναπτύσσεται είτε χωρίς να έχει προηγηθεί οποιαδήποτε νόμιμη παραχώρηση χρήσης της παραλίας είτε καθ’ υπέρβαση ακόμα και των ίδιων των συμφωνητικών που έχουν υπογραφεί. Ως αποτέλεσμα, πλήττεται το δικαίωμα των μόνιμων κατοίκων της Πάρου και των επισκεπτών του νησιού να απολαύσουν τις παραλίες χωρίς πανάκριβο αντίτιμο και η γεωμορφολογία των συγκεκριμένων περιοχών υποβαθμίζεται.

Ποιος ευθύνεται όμως για αυτήν την κατάσταση; Kατά την άποψή μας αυτές είναι οι συνέπειες ενός δρόμου ανάπτυξης που στο επίκεντρό του έχει τα κέρδη των λίγων και όχι τις ανάγκες των πολλών. Στα πλαίσια αυτής της ανάπτυξης ενισχύονται οι όμιλοι του Τουρισμού και οι παραλίες του νησιού αντιμετωπίζονται ως «φιλέτα». Η εμπορευματοποίηση της γης, των ακτών, η άμεση και έμμεση αμφισβήτηση του κοινόχρηστου χαρακτήρα των παραλιών και του αιγιαλού αποτελούν το εύφορο έδαφος στο οποίο ξεφυτρώνουν επιχειρηματίες καταπατητές. Σε αυτές τις συνθήκες οι παραλίες αντί να είναι πόλος έλξης, ξεκούρασης, αναψυχής, άθλησης με δωρεάν εγκαταστάσεις μετατρέπονται σε κερδοφόρα επένδυση και το μπάνιο από δικαίωμα σε ακριβό σπορ.

Αυτήν την ανάπτυξη υπηρετούν διαχρονικά κυβερνήσεις και διοικήσεις του Δήμου. Οι μεν κυβερνήσεις με τη διαμόρφωση ενός φιλοεπενδυτικού νομοθετικού πλαισίου, οι δε διοικήσεις με την σιωπή και την ανοχή τους σε αυτήν την κατάσταση. Όσον αφορά το νομοθετικό πλαίσιο για την προστασία της παραλίας και του αιγιαλού θα λέγαμε ότι μοιάζει εδώ και χρόνια με πουλόβερ που λίγο λίγο ξηλώνεται. Το ποιος εξυπηρετείται είναι εξόφθαλμο, όταν πχ εξαιρούνται από τους περιορισμούς χρήσεων στην παραλία οι όμορες ξενοδοχειακές εγκαταστάσεις. Επιπροσθέτως, ο ίδιος ο ν.2971/2001 και όλο το νομικό πλαίσιο καθιστά το Δήμο μεσάζοντα ανάμεσα στην Κτηματική Υπηρεσία και τους επιχειρηματίες, ενώ μια άλλη επίπονη ιστορία είναι ο χωροταξικός σχεδιασμός που δίνει εργαλεία στους fast-track επενδυτές.

Oι ελπιδοφόρες κινητοποιήσεις του τελευταίου διαστήματος στην Πάρο και σε άλλα νησιά και περιοχές της χώρας, φέρνουν επιτακτικά στο προσκήνιο τη λαϊκή απαίτηση για ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις παραλίες, κάτι που δε μπορεί να γίνει ολοκληρωμένα παρά μόνο με παράλληλη κατάργηση όλου εκείνου του νομοθετικού πλαισίου που την παρεμποδίζει. Αναδεικνύεται η ανάγκη περιποίησης όλων των παραλιών, παροχής δωρεάν υποδομών και εγκατάστασης κατάλληλων μέσων για την πρόσβαση των ΑμΕΑ. Να επιβληθούν κυρώσεις στους καταπατητές επιχειρηματίες. Με ευθύνη του Δήμου να εξασφαλιστεί η καθαριότητα και η περιποίηση των παραλιών και θαλασσών, με εξασφάλιση υποδομών και εξοπλισμού για τον κόσμο. Στη δική μας αντίληψη η Δημοτική Αρχή στέκεται συμπαραστάτης κάθε λαϊκής διεκδίκησης και όχι αμέτοχος παρατηρητής. Γνωρίζοντας λοιπόν τον ένοχο που είναι η πολιτική του κέρδους και με διάθεση να υπηρετήσουμε τις ανάγκες των πολλών, θα συνεχίσουμε σε αυτό το δρόμο σήμερα αλλά και αύριο ως αγωνιστική Δημοτική Αρχή στην Πάρο, αν το αποφασίσει ο παριανός λαός.