Τι απώλεια ήταν αυτή;

Ήταν μεσάνυχτα Σαββάτου 24 Οκτώβρη 2020 που χτύπησε η πόρτα μου επίμονα. Ανοίγω.

- Έμαθες;

- Τι έγινε;

- Έφυγε ο κ. Χρήστος, δεν ήθελα να στο πω από το τηλέφωνο...

- Όχι, δεν είναι αλήθεια, δεν μπορεί να είναι αλήθεια...

Όλο το νησί συγκλονισμένο από την είδηση. Φτωχότερη η Πάρος από εκείνη την ώρα και σιωπηλή...

Και ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού υπό αυτές τις δύσκολες συνθήκες από απόσταση, του αγαπημένου φίλου, του αγωνιστή, του εξαίρετου δασκάλου, του μεγάλου αυτοδιοικητικού άνδρα, του πολιτικού μου πατέρα, του ακούραστου εργάτη της Πάρου για 30 χρόνια, του Χρήστου Βλαχογιάννη.

Τι να πρωτοαναφέρει κανείς για εκείνον;

Πάντα έλεγε ότι δεν του άρεσαν τα πολλά και μεγάλα λόγια. Το γνωρίζουμε καλά όσοι είχαμε την τύχη να είμαστε κοντά του.

Ο Χρήστος μας αφήνει βαριά κληρονομιά την σεμνότητα του, το άφθαστο ήθος, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, την αγωνιστικότητα, την ανθρωπιά του. Ο Χρήστος μας αφήνει παρακαταθήκη την ενωτική του διάθεση, τη βαθιά πολιτική του σκέψη, τα δημοκρατικά του πιστεύω. Αφήνει πίσω του συνεργασίες που άφησαν εποχή. Ήταν άνθρωπος με αρχές κι ευαισθησίες που τις υπερασπίζονταν με πάθος.

Αυτοί είναι κυρίως οι λόγοι, που με έκαναν να γράψω αυτές τις γραμμές.

Γιατί, όπως εκείνος έλεγε συχνά και το έκανε πράξη, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι πίστευαν ότι η αρετή, η τιμιότητα και η προσφορά, πρέπει να βραβεύονται. Γιατί, όπου βραβεύεται η αρετή, εκεί ξεφυτρώνουν άριστοι άνθρωποι.

Ο Περικλής στον επιτάφιο αναφέρει: «Οίς γαρ αρετής άθλα μέγιστα κείνται, τήδε και άριστοι άνδρες αναφύονται».

Τεράστιο και δυσαναπλήρωτο το κενό για την οικογένεια του που ευτύχησε να δημιουργήσει, την πολυαγαπημένη του σύζυγο Άννα και την λατρεμένη του κόρη Έφη, τεράστιο όμως και για εμάς τους φίλους και συνεργάτες του.

Πολλές συνεδριάσεις, συναντήσεις, ατέλειωτες συζητήσεις. Ένας άνθρωπος διαλλακτικός και συζητήσιμος. Άνθρωπος της καλής παρέας. Άνθρωπος που τιμούσε την φιλία γι' αυτό κι απέκτησε μόνο φίλους. Λάτρεψε την Πάρο και αγωνιούσε για το μέλλον της. Είχαμε κοινές πολιτικές θέσεις και κοινωνικές απόψεις.

Φίλε και πολιτικέ μου πατέρα, έφυγες αξιοπρεπής όπως έζησες σε όλη σου τη ζωή, αγωνιστής σε ότι καταπιανόσουν μέχρι την τελευταία μέρα στην κυριολεξία.

Χάθηκες αναπάντεχα αλλά ΔΕ θα ξεχαστείς. Το φως, το ήθος και η καλοσύνη που σκόρπιζες, ΔΕΝ θα σβήσει με το θάνατό σου.

Πάντα θα σε θυμόμαστε με αγάπη και απέραντο σεβασμό.

Αιωνία σου η μνήμη Χρήστο Βλαχογιάννη,

Μαρία Χανιώτη,

Πρ. αντιδήμαρχος Πάρου