Αγαπητοί συμπατριώτες

Το 2019 με κατηγόρησαν ορισμένοι ότι ανακάλυψα το δήμο στα 60 μου.

Είχαν δίκιο. Έφτασα στα 60 για να αντιδράσω με τη συμμετοχή μου σε δημοτική παράταξη.

Έτσι το 2019 που ασχολήθηκα ενεργά με τα κοινά, προσγειώθηκα απότομα στην ελληνική και Παριανή πραγματικότητα. Ζήτησα, φώναξα, τσακώθηκα, περισσότερη αντιπολίτευση έκανα εγώ στον Κωβαίο, παρά η Λαϊκή Συσπείρωση και στο τέλος ανεξαρτητοποιήθηκα.

Έμαθα όμως ότι η συμμετοχή στα κοινά είναι υποχρέωση του πολίτη, ελπίζοντας να πετύχεις πράγματα προς όφελος των Παριανών πρωτίστως. Έχω λόγο και άποψη και πιστεύω ότι εκφράζω την κοινή λογική.

Οπότε αποφάσισα να συμμετέχω ξανά.

Με ποιον;

1.) με τη Λαϊκή Συσπείρωση που μοναδική της πρόταση ήταν και είναι η αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής. Λαοκρατία και στο τέλος το λευκό κυριαρχούσε στις περισσότερες ψηφοφορίες του δημοτικού συμβουλίου.

2.) με την ευθύνη και ενότητα του κ. Μπιζά και των ιδρυτικών και παρασκηνιακών μελών της παράταξης που είναι υπεύθυνα για την κατάσταση της Παροικιάς, κάποτε και για εξυπηρέτηση προσωπικών συμφερόντων. Το όραμά τους για την Πάρο είναι εκτός πραγματικότητας, να γυρίσουν το νησί στην δεκαετία του 70.

Αμπελοφιλοσοφίες και ψεύτικη κουλτούρα, με συμπεριφορά και αντίληψη σχεδόν αποικιοκρατική.

Ομολογώ ότι φοβάμαι όταν ακούω να λένε ότι ‘’αγαπούν την Πάρο’’, ή ότι είναι ‘’φίλοι της Παρου (friends of Paros)’’, και ότι θα ‘’σώσουν την Πάρο (save Paros)’’.

Για τους Παριανούς κουβέντα. Το πώς θα ζήσουν τους υπόλοιπους μήνες μετά την τουριστική σεζόν δεν τους ενδιαφέρει.

3.) με τον Κωβαίο.

Τα τελευταία χρόνια η Παροικιά, περισσότερο από τα υπόλοιπα χωριά δεν άλλαξε όπως θα έπρεπε.

Με την αύξηση του τουρισμού η ζωή μας χειροτέρεψε.

Βέβαια δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι με τον τουρισμό σταμάτησε η εσωτερική μετανάστευση των παριανών, με τον τουρισμό πήραμε τα πάνω μας και σήμερα ζούμε με ευμάρεια και εμείς και οι οικογένειές μας.

Απλά ποτέ δεν καθίσαμε να συζητήσουμε για τον τουρισμό και πως θα οργανωθούμε για να αντιμετωπίσουμε την αλματώδη ανάπτυξή του.

Ο κάθε επιχειρηματίας που είχε τα κότσια να επιχειρήσει αναλάμβανε να λειτουργήσει και να διαχειριστεί για δεκαετίες μόνος του τον τουρίστα χωρίς υποστήριξη και έλεγχο από τον Δήμο.

Και ερχόμαστε στο τώρα.

Καημένη Παροικιά. Όλα εδώ. Κέντρο υγείας, αστυνομία, λιμεναρχείο, ΚΕΠ, τράπεζες, εφορία, Δήμος, ΔΕΗ, ΟΤΕ, και με αποκορύφωμα το λιμάνι, με όλα τα συναφή επαγγέλματα σε 20 στρέμματα.

Τα τελευταία χρόνια όμως δεν έγινε καμία καταστροφική παρέμβαση όπως άλλοτε.

Και φάνηκε και μια αχτίδα φωτός στον ορίζοντα, μπήκε το πρώτο λιθαράκι για το λιμάνι, αργήσαμε 30 χρόνια, καταστρέψαμε τη Παροικιά και τώρα που κάτι πάει να γίνει, έρχονται οι αιώνιοι σωτήρες να το εμποδίσουν γιατί θίγονται οικονομικά συμφέροντα.

Ποιος θα το τρέξει λοιπόν αυτό το έργο; ποιος θ’ ασχοληθεί για να προλάβει τους χρόνους;

Αυτοί που είναι εναντίον; Είδατε εσείς σε κανένα πρόγραμμα κάτι για μεταφορά του λιμανιού;

Αυτοί που θέλουν το νησί να γυρίσει στο 70, οι βολεμένοι και οι καλοκαιρινοί έποικοι δεν θέλουν ανάπτυξη, δε θέλουν πρόοδο, δεν θέλουν τουρισμό γιατί αυτοί τώρα έχουν βολευτεί.

Με τον Μάρκο Κωβαίο λοιπόν, παρά τις διαφωνίες, τα λάθη και τις παραλήψεις του παρελθόντος γιατί είναι η μόνη ελπίδα για να συνεχίσει η οικονομική ευμάρεια των Παριανών και να δρομολογηθούν 2-3 μεγάλα έργα στο νησί μας. Και αυτά τα έργα είναι που θα φέρουν το καλύτερο στη ζωή μας.

Παν. Κεμπάμπης

Υπ. Δημοτικός σύμβουλος

«Πάρος, Επιμένουμε στην Πράξη»