Η οδύσσεια μιας/ενός νησιώτη... | Της Μ. Χανιώτη

Άφιξη στην όμορφη Σύρο! Τελικός προορισμός αυτή τη φορά, η Τήνος.

Για να φτάσει μία/ένας νησιώτης και να επιστρέψει στον προορισμό του, πρέπει να περάσει 3 νησιά και να αλλάξει 4 καράβια, να χρεωθεί extra εισιτήρια, διαμονή, διατροφή, ημερομίσθια κτλ και για μια ημέρα που χρειάζεται υπό κανονικές συνθήκες θα πρέπει να χάσει τρεις τουλάχιστον.

Το κράτος των Αθηνών άραγε θα κατανοήσει ποτέ ότι τα νησιά κατοικουνται 12 μήνες το χρόνο κι όχι 4-6;

Ότι τα προϊόντα (πρωτογενής τομέας) πρέπει να φτάνουν απευθείας από νησί σε νησί κι όχι μέσω Πειραιά ή άλλου λιμανιού;

Ότι οι δημόσιες υπηρεσίες που προσφέρονται πρέπει να είναι και προσβάσιμες;

Ότι οι κάτοικοι δεν πρέπει να νιώθουν πολίτες 2ης κατηγοριας;

Ότι η τεράστια συνεισφορά μας στα κρατικά ταμεία (από τον τουρισμό, τον πρωτογενή τομέα κτλ) πρέπει να κεφαλαιοποιείται και να επιστέφεται σε παροχές και υποδομές πρώτα για εμάς τους κατοίκους κι έπειτα βεβαίως για τους επισκέπτες μας κι όχι να πηγαίνει σε χέρια των δικών τους παιδιών;

Το ταξίδι μας προς την 21η Μάη συνεχίζεται...!

#δικαιοσύνη παντού