Έβρος, Ροδόπη, Φυλή, Πάρνηθα, Βοιωτία. Σε πέντε ημέρες δεκάδες νεκροί, εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δάσους παρελθόν, ανεπανόρθωτη οικολογική καταστροφή, κόποι μιας ζωής στάχτη και πολιτιστικά μνημεία στο έλεος της πύρινης λαίλαπας, έρχονται να προστεθούν στον προηγούμενο λογαριασμό αυτού του καλοκαιριού. Σε επτά χρόνια καμένο το 33% των δασών στην Αττική.

Την ίδια ώρα που διαχρονικά οι κυβερνήσεις διέλυσαν την δασοπροστασία και από την δασοπυρόσβεση «λείπουν» 4.500 πυροσβέστες, την ώρα που τα παμπάλαια Canadairδεν επαρκούν και «βογκάνε» στη μάχη που δίνουν, την ίδια ώρα «επενδύονται» δις ευρώ για πλοία και αεροπλάνα με στόχο, όχι την άμυνα της χώρας αλλά την «ενίσχυση της Νοτιοανατολικής πτέρυγας της συμμαχίας» δηλαδή του ΝΑΤΟ, για να «γκριζάρουν» τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στο Αιγαίο, να προετοιμάζουν την μοιρασιά του και να προλειαίνουν το έδαφος για την διχοτόμηση του δύσμοιρου νησιού, της Κύπρου!

Όταν κάθε φορά στην συζήτηση του Δημοτικού Συμβουλίου προτάσσαμε τα θέματα της πυροπροστασίας, του αντισεισμικού ελέγχου και της αντιπλημμυρικής προστασίας η πλειοψηφία μας «κοίταζε με μισό μάτι».

Με αφορμή τη μεγάλη πυρκαγιά τον Ιούνη του 2021 προτείναμε τη δημιουργία ομάδων εθελοντών στην κάθε Κοινότητα που μετά από κατάλληλη εκπαίδευση θα μπορεί να συνδράμει το έργο της Πυροσβεστικής. Παράλληλα ζητούσαμε σχέδια συγκέντρωσης και εγκατάλειψης των οικισμών σε περίπτωση ανάγκης. Αν ο μη γένοιτο υπάρξει πυρκαγιά για παράδειγμα στις Λεύκες, που θα γίνει συγκέντρωση του πληθυσμού και πως η διαφυγή του; Η ύπαρξη σχεδίων πολιτικής προστασίας στο Δήμο αποτελούν «κοπιάρισμα» του γενικού σχεδιασμού της Πολιτικής Προστασίας που αποδείχθηκε ανίκανος για την αντιμετώπιση των προβλημάτων και δεν ανταποκρίνονται στις ιδιομορφίες του νησιού μας.

Επίσης πολλές φορές επισημάναμε φέτος το πρόβλημα με τα ρείθρα του οδικού δικτύου. Στους δημοτικούς δρόμους ο καθαρισμός από τα χόρτα δεν ολοκληρώθηκε και στο επαρχιακό οδικό δίκτυο δεν έγινε καθόλου με αποτέλεσμα και κίνδυνος πυρκαγιάς να υπάρχει και θέμα ασφάλειας των διερχόμενων πεζών και οχημάτων.

Η λύπη και η σκέψη μας για τους πληγέντες δεν αρκεί! Πρέπει να γίνει οργή!

Πρέπει να γίνει λαϊκή κινητοποίηση για την επιλεκτική ανικανότητα του κράτους να προστατεύει την ανθρώπινη ζωή, τον λαό και την περιουσία του, τον φυσικό πλούτο και τον πολιτισμό μας από τις πυρκαγιές, που μόνο «έκτακτο φαινόμενο» δεν είναι.
Πρέπει να απαιτήσουμε να υπάρξει ένα σχέδιο πολιτικής προστασίας που να ανταποκρίνεται στο νησί μας και Δημοτική και Περιφερειακή Αρχή να παίρνουν τα μέτρα που τους αντιστοιχούν.

Πάρος 28-8-23