Χάνεται το κτήριο της πρώην Αγροτικής; | Μεγάλες ευθύνες του δήμου Πάρου

Μόνο κεραυνός εν αιθρία δεν ήταν η είδηση της απόρριψης από το πολυμελές πρωτοδικείο Σύρου, για την αγωγή που είχε καταθέσει ο δήμος Πάρου για την επιστροφή του ακινήτου που είχε μεταβιβασθεί στην πρώην Αγροτική Τράπεζα, µε τον όρο να επιστραφεί στον δήμο Πάρου όταν καταργηθεί το κατάστημα Πάρου της τράπεζας αυτής.

Παρά ταύτα, το δικαστήριο έκρινε με την με αριθμό 31/2020 του πολυμελούς πρωτοδικείου Σύρου, ότι η Τράπεζα Πειραιώς υπεισήλθε στη θέση της Αγροτικής Τράπεζας, παρέχουσα τις υπηρεσίες τις οποίες στόχευε η δωρεά, δηλαδή την παροχή τραπεζικών εργασιών, κρίνοντας ότι η δωρεά απέβλεπε στην εξυπηρέτηση των κατοίκων του νησιού, που πλέον εξυπηρετείται από την υπεισελθούσα τράπεζα Πειραιώς, δεδομένου μάλιστα ότι, -όπως αναφέρεται στην απόφαση- η υπεισελθούσα τράπεζα είχε ανάγκη χρήσης του εν λόγω ακινήτου για να προσφέρει τις υπηρεσίες της πρώην Αγροτικής Τράπεζας, που κατά την απόφαση ασκούνται από αυτήν (tον δήμο Πάρου εκπροσώπησε ο νομικός σύμβουλος του δήμου, K. Φιφλής ενώ την τράπεζα Πειραιώς ο κ. Μπογιατζής).

Ο νομικός σύμβουλος του δήμου Πάρου στη γνωμοδότηση του προς τον δήμο αναφέρει «η εκδοθείσα απόφαση σφάλει κατά την άποψή µου δεδομένου ότι η Αγροτική Τράπεζα κατά την εποχή της δωρεάς ήταν απολύτως κρατική τράπεζα µε συγκεκριμένη στόχευση τη στήριξη των αγροτών και τα χαρακτηριστικά αυτά που συγκροτούν την έννοια «εθνωφελές έργο» που παρείχε η Αγροτική Τράπεζα. Περαιτέρω οι τραπεζικές εργασίες που κατά την απόφαση ασκούνται από την Τράπεζα Πειραιώς, ασκούνταν και από το ήδη λειτουργούν κατάστημα αυτής, µε συνέπεια οι υπηρεσίες αυτές να µην είναι αναγκαίο να παρέχονται από το επίδικο ακίνητο, που δεν της ήταν αναγκαίο».

Στη συνέχεια εισηγήθηκε την άσκηση έφεσης κατά της απόφασης, κάτι που τα μέλη της οικονομικής επιτροπής (που συζητήθηκε το θέμα) συμφώνησαν.

Οι ευθύνες του δήμου

Οι ευθύνες του δήμου Πάρου είναι πολύ μεγάλες, καθώς επί χρόνια που «σέρνεται» η υπόθεση διαβεβαιώνει τους πάντες ότι το ακίνητο που στεγάζει τη νυν Τράπεζα Πειραιώς είναι και πάλι περιουσιακό μας στοιχείο, ενώ αυτόν τον ισχυρισμό τον χρησιμοποίησε και προεκλογικά σε φυλλάδιο που διένειμε στους πολίτες της Παροικιάς. Το οξύμωρο της υπόθεσης είναι ότι είχαμε και τσακωμούς σε συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου για το ύψος του μισθώματος που πρέπει να καταβάλλει η τράπεζα για το διάστημα έως να αποχωρήσει, όπως και σκέψεις για το τι θα γίνει το κτίριο στη συνέχεια και ποια θα είναι η χρήση του (από πινακοθήκη έως μουσείο…).

Ο δήμος Πάρου επί χρόνια υποστήριζε ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το κτίριο και άλλωστε το είχε εντάξει στο δικό του Ε9 ως περιουσιακό του στοιχείο… Ουδέποτε ο δήμος Πάρου θέλησε να ενημερώσει τους πολίτες για την πραγματική έκβαση της υπόθεσης, ουδέποτε δεν απευθύνθηκε σε εξειδικευμένη νομική υποστήριξη εκτός Πάρου, λόγω της αξίας του ακινήτου και του δίκιου που υπάρχει στην υπόθεση, ουδέποτε, ουδέποτε, ουδέποτε. Απλά και μόνο δικές του απόψεις για το θέμα πριν και κατά την περίοδο των δημοτικών εκλογών, και χάιδευε τα αυτιά των πολιτών.

Το ιστορικό

Στη συνεδρίαση στις 10/9/2012 του δημοτικού συμβουλίου Πάρου, σύμφωνα με τα πρακτικά, ο κ. Κ. Ροκονίδας για το θέμα είχε εισηγηθεί ότι «πρόκειται για μία δωρεά που έγινε στο παρελθόν με σκοπό να στηρίξει την Αγροτική Τράπεζα στην Πάρο, καθώς και τους ίδιους τους δημότες. Η ΑΤΕ όμως δέσμευσε όλη την περιουσία όσων προέβαιναν σε δανεισμό. Ο δήμος κατόπιν των εξελίξεων της πώλησης της προαναφερόμενης τράπεζας πρέπει να διεκδικήσει το εν λόγω ακίνητο».

Ο τότε δήμαρχος, Χρ. Βλαχογιάννης, συμφώνησε με τον κ. Ροκονίδα και το δημοτικό συμβούλιο ψήφισε τη διερεύνηση του θέματος κι αν χρειαστεί να απευθυνθεί σε εξειδικευμένο νομικό σύμβουλο. Το θέμα –άγνωστο πώς- έμεινε εκεί και ήλθε και πάλι για συζήτηση τρία χρόνια μετά…

Η συνέχεια

Η συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Πάρου στις 19/5/2015 είχε ως θέμα το «ιδιοκτησιακό καθεστώς της ακινήτου της πρώην Αγροτικής Τράπεζας, μετά τη στέγαση της Τράπεζας Πειραιώς».

Στη συνεδρίαση συζητήθηκε διεξοδικά το θέμα της παραχώρησης του ακινήτου το 1959 (το ιστορικό το είχαμε δημοσιεύσει σε παλαιότερο φύλλο μας, ενώ σχετικά μπορείτε να διαβάσετε και στις σημερινές «παριανές μνήμες» του κ. Χρ. Μαούνη) και ο τότε δημοτικός σύμβουλος, Αλέξης Γκόκας, είχε υποστηρίξει ότι το κρίσιμο ζήτημα δεν έχει να κάνει με την ημερομηνία που μεταβιβάστηκε η Αγροτική στην Πειραιώς, αφού η Αγροτική δεν ήταν μία τράπεζα σαν όλες τις άλλες, αλλά είχε κοινωφελή χαρακτήρα κατά τη σύστασή της και σ’ αυτό το πλαίσιο η τότε κοινότητα Παροικιάς είχε παραχωρήσει το κτίριο. Κοινωφελή χαρακτήρα που απώλεσε στη συνέχεια, και πολύ πριν τη μεταβίβασή της στην τράπεζα Πειραιώς. Ο κ. Γκόκας μάλιστα είχε σημειώσει: «Η τεκμηρίωση αυτής της κατάστασης βάση της οποίας απώλεσε και τα προνόμια που είχε, έχει γίνει με την 4419/2010 απόφαση του πολυμελούς πρωτοδικείου Ναυπλίου. Το σκεπτικό της απόφασης μπορεί να είναι ακριβώς το ίδιο και για τη δική μας περίπτωση, όπου καταλήγει και λέει ότι από το 1992 υπήρξαν οι προϋποθέσεις όπου η Αγροτική (από τότε που έγινε ΑΤΕ Bank) ήταν μια κοινή εμπορική Τράπεζα στο χρηματιστήριο όπως όλες οι υπόλοιπες χωρίς κανένα κοινωφελή χαρακτήρα, και από τότε ο δήμος Πάρου μπορούσε να διεκδικήσει το ακίνητο!».

Τελικά, το δημοτικό συμβούλιο Πάρου, είχε αποφασίσει ομόφωνα να σταλεί επιστολή στην τράπεζα και να ζητήσει ενημέρωση σχετικά με το νέο της ιδιοκτησιακό καθεστώς.

Η άλλη προσέγγιση

Στις 18/5/2016 στο δημοτικό συμβούλιο Πάρου συζητήθηκε το θέμα με τίτλο: «Απόφαση για έκδοση διαπιστωτικής πράξης για την ανάκληση της δωρεάς δημοτικού ακινήτου προς την Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος, λόγω πλήρωσης όρου του συμβολαίου δωρεάς που οφείλεται στην ανάκληση της άδειας τραπεζικών εργασιών από την τράπεζα της Ελλάδος και διεκδίκηση του ακινήτου από τη σημερινή νομέα Τράπεζα Πειραιώς.

Έτσι, το δημοτικό συμβούλιο Πάρου αποφάσισε ομόφωνα να ζητήσει αναδρομικά από 27/7/2012, λόγω πλήρωσης όρου του συμβολαίου δωρεάς, που οφείλεται στην ανάκληση της άδειας τραπεζικών εργασιών από την Τράπεζα της Ελλάδος κλπ.

Εδώ λοιπόν έχουμε μια άλλη προσέγγιση καθώς υποστηρίζει ότι αφού δεν υπάρχει πλέον η Αγροτική και της έχει ανακληθεί η άδεια από την Τράπεζα Ελλάδος, δεν υπάρχει πλέον ως τράπεζα και δεν υπάρχουν τραπεζικές-εμπορικές της εργασίες. Ήταν αυτό σωστό; Όχι θα υποστηρίξουμε, καθώς στη απόφαση του πολυμελούς πρωτοδικείου Σύρου –που αναγράφουμε στην αρχή του κειμένου μας- οι δικαστικοί υποστηρίζουν ότι «η Τράπεζα Πειραιώς υπεισήλθε στη θέση της Αγροτικής Τράπεζας, παρέχουσα τις υπηρεσίες τις οποίες στόχευε η δωρεά, δηλαδή την παροχή τραπεζικών εργασιών, κρίνοντας ότι η δωρεά απέβλεπε στην εξυπηρέτηση των κατοίκων του νησιού, που πλέον εξυπηρετείται από την υπεισελθούσα τράπεζα Πειραιώς». Το κρίσιμο είναι αυτό που υποστήριξε παραπάνω ο κ. Γκόκας στη συνεδρίαση του 2015 και της απώλειας των προνομίων που είχε η Αγροτική Τράπεζα, και αυτό έχει τεκμηριωθεί με την απόφαση του πρωτοδικείου Ναυπλίου. Δηλαδή, όχι ως επιχείρημα την κατάργηση της Αγροτικής Τράπεζας και την ανάκληση των τραπεζικών της συναλλαγών, αλλά ότι εμείς το 1959 είχαμε κάνει δωρεά σε ίδρυμα με κοινωφελή σκοπό και χαρακτήρα, και στη συνέχεια στη θέση της παρουσιάστηκε μία ανώνυμη εμπορική-τραπεζική εταιρεία. Το σκεπτικό δηλαδή του δήμου έχει πολλά κενά…

Το εξώδικο

Σε συνεδρίασή της στις 14/3/2017 η οικονομική επιτροπή του δήμου Πάρου αποφάσισε να αναθέσει στον νομικό του δήμου να στείλει εξώδικο στην Τράπεζα Πειραιώς και να ζητεί πίσω το ακίνητο, η κυριότητα του οποίου έχει περιέλθει στον δήμο, σύμφωνα με τη λογική του δικού μας δήμου και όχι δικαστικής απόφασης.

Σύμφωνα με τον νομικό του δήμου με την υπ’ αριθμό 136/2016 απόφαση του δημοτικού μας συμβουλίου μεταγράφηκε στα βιβλία μεταγραφών του υποθηκοφυλακείου Πάρου το ακίνητο και ανακλήθηκε η δωρεά.

Στις 22/8/2018 σε συνεδρίαση της οικονομικής επιτροπής ομόφωνα αποφασίστηκε μετά από εισήγηση του κ. Φιφλή να του δοθεί η εντολή για την άσκηση αγωγής κατά της Τράπεζας Πειραιώς, με αντικείμενο την απόδοση του ακινήτου. Επιπλέον, του δόθηκε εντολή για κατάθεση προτάσεων για την ασκηθησομένη αγωγή και εκδίκαση αυτής. Ακόμα, στις 22/8/2018 η οικονομική επιτροπή μετά από εισήγηση του νομικού του δήμου αποφάσισε την καταβολή αποζημίωσης 1500 ευρώ μηνιαίως αναδρομικά από τις 27/7/2012 και μέχρι την απόδοση του ακινήτου.

Η ανταγωγή

Στις 11/12/2018 στη συνεδρίαση της οικονομικής επιτροπής έγινε γνωστό ότι η Τράπεζα Πειραιώς άσκησε αντίθετη αγωγή, με την οποία ζητάει την αναγνώριση της κυριότητάς της στο ακίνητο.

Εν ολίγοις…

Ένα δημοτικό ακίνητο πολύ μεγάλης αξίας, με την πρωτόδικη απόφαση χάνεται από την ολιγωρία του δήμου. Η αναληθής προεκλογική εκμετάλλευση από την παράταξη του δημάρχου κάνει το πρόβλημα ακόμα μεγαλύτερο.

Οι αδυναμίες στην υπόθεση διεκδίκησης του κτιρίου της πλ. Μαντώς και βέβαια είναι διαχρονικά, αφού όλες οι διοικήσεις του δήμου μόνο επιδερμικά ασχολήθηκαν με το θέμα και ξεκινούν από τη δεκαετία του 1990, τότε που άλλαξε χαρακτήρα η Αγροτική τράπεζα και έγινε καθαρά εμπορική τράπεζα (ATE Bank). Αντί να διεκδικήσουμε με όλα τα δυνατά μέσα την επιστροφή αυτού του περιουσιακού στοιχείου του παριανού λαού, το αφήσαμε να «σέρνεται» χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα .

Μήπως την ίδια τύχη θα έχει και η έκταση του παλιού αεροδρομίου που και αυτό όπως μας ενημέρωνε προεκλογικά ο κ. Κωβαίος το έχει εντάξει στο Ε9 του δήμου;

Να θυμίσουμε την προεκλογική εξαγγελία του δημάρχου ότι αξιοποιώντας τον χώρο αυτόν του παλιού αεροδρομίου

- θα δημιουργηθεί πρότυπος οικισμός κατοικιών,

- θα κατασκευαστεί ένα μικρό νοσοκομείο,

- θα δημιουργηθεί Κέντρο Νεοφυούς Επιχειρηματικότητας,

- θα έχουμε καινούργια εμπορική ζώνη,

- καθώς επίσης θα κατασκευαστεί νέος ΒΙΟΚΑ

Το ακίνητο της πλατείας Μαντώς Μαυρογένους είναι περιουσία του παριανού λαού. Δόθηκε στο παρελθόν σε μία ανάλγητη τράπεζα (Αγροτική) διφυούς χαρακτήρα, που με τα ειδικά της προνόμια «έπνιξε» συνεταιρισμούς και αγρότες. Είχε το δικαίωμα μονομερούς εγγραφής υποθήκης και προσημείωσης, τη δυνατότητα επίσπευσης αναγκαστικής εκτέλεσης επί ακινήτων με βάση το δανειστικό έγγραφο ή οποιοδήποτε άλλο έγγραφο αποδεικτικό της απαίτησης κλπ. Το ακίνητο δεν πρέπει να αποδοθεί μόνο στον δήμο Πάρου ως νόμιμο δικαιούχο, αλλά και ως ένας φόρος τιμής σε χιλιάδες αγρότες που έχασαν το βιος τους λόγω ειδικών προνομιών της πάλαι ποτέ Αγροτικής Τράπεζας.