Έπεσαν υπέρ πατρίδος (Μέρος 5ο)

Σημείωση στο πίσω μέρος της φωτογραφίας:

Γεώργιος Ιωάννου Σκανδάλης (στρατιώτης). Διεύθυνσις: Έμπεδα Πεζικού 2ας Μεραρχίας-Μακεδονίας, 11ον  Τάγμα, 3ου  Λόχου. Τ.Τ. 902. Απεβίωσεν εις Μ. Ασία από καλπάζουσα πνευμονία μετά από πολύωρη μάχη στη Λίμνη «Μαρμαρά» περιοχής Μαγνησίας. Μαρτυρία: από Νικ. Ευσταθ. Σκανδάλη (ανιψιό του).

Από τη σημείωση στο κάτω μέρος της φωτογραφίας: Βασίλειος Θεοδώρου Παντελαίος εκ κακουχιών του πολέμου 1 Αυγούστου 1920.

Από τη σημείωση στο κάτω μέρος της φωτογραφίας:

Πρώτος από αριστερά: Πέτρος Κων/νου Μπιτζηλαίος έπεσε σε συμπλοκή ληστοανταρτών (Τούρκων) εις το χωρίον Φάτα (;) Μαγνησίας-Μ. Ασίας την 18ην Νιεμβρίου 1019. (Σημείωση του γράφοντος: Ήταν πρώτος ξάδελφος της μακαρίτισσας της μάνας μου). Οι άλλοι δυο, άγνωστοι, όμως από Λεύκες σίγουρα.

Από τη σημείωση στο πίσω μέρος της φωτογραφίας:

Γεώργιος Δ. Xανιώτης (Καρακατσάνης) κλάσεως 1907, έπεσε μαχόμενος κατά των Τούρκων εις Χίον την 16 Νοεμβρίου 1912. Τα στοιχεία από το πίσω μέρος της παλιάς φωτογραφίας, από Αντώνιο Ραγκούση (Γαληνό).

Από τα αναγραφόμενα στοιχεία επί της φωτογραφίας:

Ιάκωβος Περούλη Χανιώτης, Δεκανεύς, απεβίωσεν εν αιχμαλωσία εις Ουσάκ Μ. Ασίας τον Μάρτιον του 1923. Το πίσω μέρος της φωτογραφίας, γράφει: Αφιόν Καραχισάρ 8 Ιουλίου 1922. (Σημείωση γράφοντος: Πρόκειται ίσως, για τον μπάρμπα του Λυκούργου, που τον αναφέρει στην παραπάνω πρώτη επιστολή του, ως Γ. Χανιώτη, εκ παραδρομής αντί Ι. Χανιώτη, δεδομένου ότι στις Λεύκες ο Ιάκωβος προφερόταν Γιακουμής).

Ας είναι αιωνία η μνήμη των Λευκιανών που, περιφρονώντας τον θάνατο, αγωνίστηκαν υπέρ πίστεως και πατρίδος, με απαράμιλλη ανδρεία, γενναιότητα, και αυταπάρνηση στα πεδία των μαχών, και έχυσαν το αίμα τους για την παντοτινή δόξα και ελευθερία της Πατρίδας.

Και η πατρίδα, τους ευγνωμονεί:

«Πνοές κι αν πλανάστε σ’ άλλη ζωή, λείψανα κι αν κοιμάστε,

σας λειτουργώ στη δόξα μου. Μακαρισμένοι να ’στε!...».

(Από το ποίημα του Κ. Παλαμά «Η πατρίδα στους νεκρούς της».

Τελειώνοντας, θα ήθελα να απευθύνω έκκληση / πρόταση στον «Προοδευτικό Σύλλογο Λευκιανών της Αθήνας», στο Τοπικό Κοινοτικό Συμβούλιο, στον Πολιτιστικό Σύλλογο των Λευκών (ΜΕΕΑΣ – ΥΡΙΑ) και σε κάθε Λευκιανό, πέρα από τις ποικίλες εκδηλώσεις που γίνονται κάθε χρόνο την περίοδο του καλοκαιριού στο χωριό μας, να καθιερωθεί μια μέρα του χρόνου σαν Ημέρα Μνήμης και τιμής στους νεκρούς των πολέμων Λευκιανούς, με την τέλεση ετήσιας επιμνημόσυνης δέησης στον χώρο του Ηρώου (Πλατεία Αρετής των Λευκιανών) και την πραγματοποίηση και άλλων, συναφών προς την Ημέρα, δραστηριοτήτων.

Έχουμε εθνικό καθήκον να μη λησμονούμε τους ήρωες, πού έδωσαν το υπέρτατο αγαθό, τη ζωή τους, στον αγώνα για τη δόξα της πατρίδας και που χάρη στη δική τους θυσία, ζούμε και αναπνέουμε τον μυροβόλο αέρα της ελευθερίας σε τούτη εδώ τη δοξασμένη, υπερήφανη και ευλογημένη χώρα.

Ευάγγελος Νικ. Καστανιάς