Πλωτά αιολικά
/Σύμφωνα με την εφημερίδα «ΕΘΝΟΣ», το επόμενο διάστημα αναμένονται οι τελικές αποφάσεις για το ρυθμιστικό πλαίσιο για τα υπεράκτια αιολικά πάρκα, καθώς η «Grant Thornton» που έχει αναλάβει από τον Απρίλιο τη διαμόρφωση του ρυθμιστικού πλαισίου έχει ολοκληρώσει το 95% των εργασιών.
Σε σχετικό συνέδριο που πραγματοποιήθηκε ο κ. Νίκος Φρυδάς, αντιπρόεδρος στην «Grant Thornton Business Solutions», σημείωσε, ότι η Ελλάδα, η οποία αυτή τη στιγμή δεν έχει χωροταξικό για τις θάλασσες, οφείλει να προχωρήσει το υπό ανάπτυξη σχέδιο με όρους οι οποίοι να είναι εναρμονισμένοι με τις διεθνείς επιταγές.
Ο κ. Φρυδάς σημείωσε ότι η διεθνής επισκόπηση συνηγορεί στο ότι η υπεράκτια αιολική ενέργεια πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ενεργειακού μείγματος προς την πράσινη μετάβαση και επεσήμανε ότι βάσει μελετών, οι ελληνικές θάλασσες έχουν το καλύτερο αιολικό δυναμικό στη Μεσόγειο. Αναφερόμενος στις τεχνολογικές εξελίξεις και στις προοπτικές, επεσήμανε ότι το μέγεθος της κάθε υπεράκτιας ανεμογεννήτριας αναμένεται να φθάσει τα 20 μεγαβάτ μέχρι το 2030, θα υπάρχει πολύ μεγαλύτερη ισχύς σε μικρότερο χώρο που θα επιτρέψει την αποσυμφόρηση των χερσαίων εκτάσεων. Στα πλεονεκτήματα των θαλάσσιων αιολικών, είναι ότι η ανάπτυξή τους θα στηρίξει περαιτέρω συνέργειες, τις διασυνδέσεις των νησιών, την ανάπτυξη υποδομών στα λιμάνια και τις θέσεις εργασίας.
Άξονες στρατηγικής
Προκειμένου να ανοίξει ο δρόμος για την εγκατάσταση υπεράκτιων αιολικών δυναμικών στις ελληνικές θάλασσες, τέσσερις είναι οι άξονες θεμάτων που θα πρέπει να αντιμετωπίσει η ελληνική κυβέρνηση: συνεργασία μεταξύ όμορων κρατών, διασυνδέσεις, ρυθμιστικό πλαίσιο και υποδομές.
Σημειώνεται ότι σύμφωνα με τη στρατηγική για τις θαλάσσιες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας που ανακοίνωσε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προβλέπεται αύξηση της θαλάσσιας αιολικής ισχύος στην Ευρώπη από 12 GW σήμερα σε 60 GW έως το 2030 και 300 GW έως το 2050. Η θαλάσσια αιολική ενέργεια αναμένεται να είναι η σημαντικότερη πηγή παραγωγής του ηλεκτρισμού που θα καταναλώνει η Ευρώπη περί το 2040.
Τα Θαλάσσια Πάρκα σταθερής έδρασης θεμελιώνονται στον πυθμένα σε μικρά βάθη που γενικά (πλην εξαιρέσεων) δεν υπάρχουν στις ελληνικές θάλασσες. Ιδιαίτερα υποσχόμενη για την Ελλάδα εμφανίζεται η τεχνολογία των πλωτών ανεμογεννητριών (floating offshore wind) που τα τελευταία χρόνια γνωρίζουν μεγάλη άνθηση.
