Με γεωμετρική πρόοδο αυξάνεται τα τελευταία χρόνια η αποχή των πολιτών από τις κάλπες. Σε λίγο, σύμφωνα με τις έρευνες, μεγάλο ποσοστό από ψηφοφόρους, δεν θα πάνε να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Στις τελευταίες εθνικές εκλογές ξεπέρασε το 40% του συνόλου των ψηφοφόρων!

Άλλοι από πολιτική αδιαφορία, άλλοι από αποπολιτικοποίηση και αποστροφή από τα πολιτικά δρώμενα, και άλλοι για να πάνε για μπάνιο και ουζάκι, αδιαφορώντας αν η συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία είναι υποχρέωση όχι δικαίωμα!

Κυριακή κοντή γιορτή, για να μετρήσουμε το ποσοστό της αποχής. Θα δοθούν πολλές εξηγήσεις, την επόμενη μέρα για να αιτιολογήσουν τις συμπεριφορές που οδηγούν σε απολιτικοποίηση και αποχή. Όμως περισσότερο ενδιαφέρον θα έχει να εξεταστεί, εκτός από διάφορους εξωγενείς παράγοντες όπως καλοκαιρία και κόστος μετακίνησης, πόσο συμμετέχουν και τα πολιτικά κόμματα με τη συμπεριφορά τους, οδηγώντας τους πολίτες στην πολιτική αδιαφορία και αποχή από τις κάλπες και μετά να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την κατάσταση που τα ίδια δημιούργησαν.

Το λάθος που γίνεται από πολιτικούς και εκλογικούς αναλυτές, είναι να αποδίδεται η αποχή σε νέκρωση ή απουσία κάθε πολιτικού αισθητηρίου των ψηφοφόρων και ιδιαίτερα των νέων. Το ότι κρύβει την ανάγκη αλλαγής των πραγμάτων πολιτικών και κοινωνικών, όλων όσων επιθυμούν τη διαφοροποίηση από την καταθλιπτική καθημερινότητα, λαμβάνονται υπόψη στις εξηγήσεις; Μάλλον όχι!

Το ότι ζούμε στην εποχή της ολοκληρωτικής επικοινωνίας, με δυσδιάκριτα τα όρια της ψευδούς προπαγάνδας και των μεθόδων της που διαπλέκονται σε τέτοιο βαθμό που οι πολίτες δεν διακρίνουν εύκολα, αλλά που μετά από λίγο αποδεικνύεται το αναληθές, πόσο συμβάλλουν στην αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος;

Στις μέρες που θα ακολουθήσουν, μετά την Κυριακή των εκλογών, τα συναισθήματα των πολιτών θα είναι αντιφατικά. Κάποιοι θα είναι νικητές και τροπαιούχοι των βουλευτικών προνομίων και κάποιοι θα είναι ηττημένοι και αρκετοί θα περάσουν το κατώφλι του ταμείου ανεργίας!

Αντίθετα, οι πολίτες δεν ενδιαφέρονται για τη νίκη ή ήττα των πολιτικών. Τους ενδιαφέρει μόνο στο βαθμό που το αποτέλεσμα συνδέεται με τα πολύ συγκεκριμένα δικά τους συμφέροντα. Παρά το γεγονός ότι η μεγάλη δύναμη της αποχής, δημιουργεί ανασφάλεια, απογοήτευση και εκνευρισμό, στο πολιτικό σύστημα, οι ευμετάβλητες θέσεις που εκφράζουν τους υποχρεώνουν να φαίνονται αναξιόπιστοι στα μάτια των ψηφοφόρων τους.

Σήμερα η αποχή ποσοστού των νέων ψηφοφόρων, από τις κάλπες ως στρατηγική επιδίωξη πολιτικού κόμματος, είναι τραγικό λάθος. Εγκυμονεί κινδύνους πολιτικής επιβίωσης ολόκληρου του πολιτικού συστήματος και των πολιτικών προσώπων.

Τα πολιτικά κόμματα, στο σύνολο τους, θα πρέπει να πολεμήσουν, την αποχή των πολιτών από τις κάλπες, διαφορετικά δεν θα βρίσκουν πρόθυμο ακροατήριο. Οι πολίτες θα πρέπει από τη δική τους πλευρά να στείλουν στη βουλή πρόσωπα που εγγυώνται ότι δεν θα μετατραπούν σε «πρόθυμους» και «χρήσιμους ηλίθιους» για να κρατήσουν τα προνόμια, ενώ παράλληλα απαξιώνουν την πολιτική.